Niecodziennie słyszy się, że "straszną rzeczą jest wpaść w ręce Boga żywego". Czytałam, czytałam i poczucie, że racja jest po stronie autora, wzrastało.
Myśl o tym, że "patrząc oczyma Boga na czyny zasługujące na potępienie, gotowi jesteśmy oddać życie za tych, którzy je popełniają", wymaga tego, żeby jakoś się do tego ustosunkować. Może trudno się zgodzić, ale trudno też przejść obok tego obojętnie... I dalej: "Nieoczekiwanie odnajdujemy się w obszarze milczącego spoczynku samego Boga. Modlitwa za innych jest jak upust krwi - samowyniszczenie w litości i współczuciu".
Choćby dla takich spostrzeżeń warto zajrzeć. Prawosławne podejście do sprawy może trochę zaskoczyć, ale na pewno nie odrzucić.

Niecodziennie słyszy się, że "straszną rzeczą jest wpaść w ręce Boga żywego". Czytałam, czytałam i poczucie, że racja jest po stronie autora, wzrastało.
Myśl o tym, że "patrząc oczyma Boga na czyny zasługujące na potępienie, gotowi jesteśmy oddać życie za tych, którzy je popełniają", wymaga tego, żeby jakoś się do tego ustosunkować. Może trudno się zgodzić, ale trudno też...