Rany ile ta rodzina ma córek w jednym pokoleniu, a statystyki z tamtego okresu oceniają umieralność dzieci do ukończenia 1 roku życia na 23%. I jeszcze wychować wszystkie na takie trzciny teoretycznie wiotkie, a praktycznie niezłomnie monolityczne. Duża sztuka.
Schematyczne, ale lekkostrawne, dla zapełnienia czasu przeczytać można.

Rany ile ta rodzina ma córek w jednym pokoleniu, a statystyki z tamtego okresu oceniają umieralność dzieci do ukończenia 1 roku życia na 23%. I jeszcze wychować wszystkie na takie trzciny teoretycznie wiotkie, a praktycznie niezłomnie monolityczne. Duża sztuka.
Schematyczne, ale lekkostrawne, dla zapełnienia czasu przeczytać można.

Pierwsza część mnie nie powaliła, ale pomyślałam "przecież to tylko trylogia" więc zabrałam się i za drugą część,,, Ta również zachwycająca nie jest jednak dzięki charakterkowi głównej bohaterki, nie wieje nudą. przebojowość Nicole daje książce odpowiednią lekkość z posmakiem humoru. :)

Pierwsza część mnie nie powaliła, ale pomyślałam "przecież to tylko trylogia" więc zabrałam się i za drugą część,,, Ta również zachwycająca nie jest jednak dzięki charakterkowi głównej bohaterki, nie wieje nudą. przebojowość Nicole daje książce odpowiednią lekkość z posmakiem humoru. :)

Przy tym opowiadaniu serdecznie się ubawiłam, ale też byłam zaintrygowana. Przede wszystkim wątek społeczny - w pierwszej chwili byłam naprawdę zaskoczona, nie spodziewałam się tutaj takich rozważań, poruszania dość istotnych (nawet jeśli już tylko z historycznego punktu widzenia) problemów. Przedstawiono je jednak w na tyle przystępnej formie, że nie ciążyły ani nie zaburzały przyjemności z czytania. Lucas... był taki inny. Nie wiem, czy spokojny jest właściwym określeniem, czy może całkiem przyzwoity.. Porządny facet w każdym razie, ale nie nudziarz. Mogło mu się wydawać, że wiedział, czego chciał od życia, dopóki nie trafił na Nicole :) Ta mała istotka była naprawdę rozbrajająca :) Potrafiła odnaleźć się w każdej sytuacji (akcja w gospodzie wbiła mnie w fotel),lubiła mieć ostatnie słowo. Żywe srebro :) Akcja trzech kobietek była świetna. A już to, jak rodzinka potraktowała Nicole na koniec - popłakałam się ze śmiechu :)

Przy tym opowiadaniu serdecznie się ubawiłam, ale też byłam zaintrygowana. Przede wszystkim wątek społeczny - w pierwszej chwili byłam naprawdę zaskoczona, nie spodziewałam się tutaj takich rozważań, poruszania dość istotnych (nawet jeśli już tylko z historycznego punktu widzenia) problemów. Przedstawiono je jednak w na tyle przystępnej formie, że nie ciążyły ani nie...

Nie byłam przekonana co do pierwszej części, więc żeby się przekonać sięgnęłam po drugą, ale zdania nie zmieniłam. Jednak zdecydowanie jest to lepsza część od pierwszej pod względem akcji, reszta jest o wiele gorsza. Mam wrażenie że autorka, pisze romans historyczny dla piętnastoletnich dziewczynek... W pierwszej części przynajmniej była dojrzała kobieta, a w tej dziecko. Jeżeli ma ktoś ochotę czytać o 15 latkach które myślą, że wszystko wiedza o życiu. To jak najbardziej pozycja dla nich.

Nie byłam przekonana co do pierwszej części, więc żeby się przekonać sięgnęłam po drugą, ale zdania nie zmieniłam. Jednak zdecydowanie jest to lepsza część od pierwszej pod względem akcji, reszta jest o wiele gorsza. Mam wrażenie że autorka, pisze romans historyczny dla piętnastoletnich dziewczynek... W pierwszej części przynajmniej była dojrzała kobieta, a w tej dziecko....

Rewelacyjna. Czytałam cały czas się śmiejąc. Jestem jak najbardziej za upartymi bohaterami w tej powieści z cała pewnością ich nie zabrakło. Świetnie się czyta. Polecam

Rewelacyjna. Czytałam cały czas się śmiejąc. Jestem jak najbardziej za upartymi bohaterami w tej powieści z cała pewnością ich nie zabrakło. Świetnie się czyta. Polecam