Zachęcam do zapoznania się z przekłamaniami.
https://apologetyka.org/analiza-krytyczna-ksiazki-kryminalna-historia-chrzescijanstwa-karlheinza-deschnera/

Zachęcam do zapoznania się z przekłamaniami.
https://apologetyka.org/analiza-krytyczna-ksiazki-kryminalna-historia-chrzescijanstwa-karlheinza-deschnera/

Drugi tom „Kryminalnej historii chrześcijaństwa” to dalszy ciąg arcykrytycznej, można powiedzieć miażdżącej niczym walec, analizy dziejów Kościoła i religii chrześcijańskiej. Zasadniczo tom ten dotyczy okresu od podziału Imperium Rzymskiego w 395 r. do końca panowania Justyniana w Cesarstwie Wschodnim w roku 565. Ramy te nie są do końca respektowane, ponieważ autor ma w zwyczaju wiele dygresji, wycieczek w przód i w tył, tak więc obracamy się tak naprawdę w obszarze całego antyku po Chrystusie, i w początkach wieków średnich. W drugim tomie, w porównaniu do pierwszego, mamy trochę więcej opisu historycznego, sporo o ostatnich cesarzach Zachodu, o dziejach Bizancjum, ze szczególnym uwzględnieniem panowania Justyniana i jego podbojów w Afryce i w Italii. Jeśli chodzi o kwestie doktrynalne to Deschner skupia się w tej części na powstaniu instytucji papiestwa oraz na sporach chrystologicznych na Wschodzie i na Zachodzie.
Druga odsłona wielotomowego dzieła w dalszym ciągu charakteryzuje się językiem mocnym i dosadnym. Można nawet zauważyć, iż autor w wielu miejscach zaostrza swój przekaz. Używa bardzo często ironii, a niejednokrotnie wprost szyderstw. I tak na przykład w kontekście sporów chrystologicznych, które były plagą chrześcijaństwa przez długie wieki, wyraża się następująco: „Ale przecież w sporach dotyczących Boga zarówno jedni, jak drudzy wiedzą równie mało, choć być może jedni są bardziej elokwentni, przebiegli, pozbawieni skrupułów i, z jakichś tam względów, które nie mają nic wspólnego ani z logiką, ani z uczciwością, ani choćby minimalnie ugruntowaną wiedzą empiryczną – bo i skąd! - zyskują <<rację>>”. Praca nie jest też pozbawiona wielu przenikliwych uwag, bystrych refleksji oraz ciekawych spostrzeżeń. W kontekście działalności papieża Leona Wielkiego i głęboko zakorzenionego w chrześcijaństwie antysemityzmu Deschner zauważa, iż „przecież cała ta Leonowa i kościelna nagonka przeciw Żydom jako <<bogobójcom>> jest tym bardziej groteskowa, że Żydzi jedynie wypełnili wolę Boga. Wszak Bóg chciał być przez nich zabity! Właśnie w taki sposób chciał zbawić świat! Przecież już przed wiecznością przewidział cały ten ciąg wydarzeń – w każdym razie co najmniej od momentu, gdy w jego planie zbawienia (patrz: <<pierwsi rodzice>>, zło <<grzechu pierworodnego>>, <<potop>> i inne rzeczy) prawie nic się nie udało. Zatem Żydzi byli tylko wykonawcami tej woli Bożej. (…) Ale szkoda każdego słowa na temat absurdu teologii, która każe Żydów nienawidzić i prześladować (często, zbyt często) aż po śmierć – choć wszystko im zawdzięcza”.
W kontekście drugiego tomu „Kryminalnej historii chrześcijaństwa” moc obowiązującą mają moje uwagi zawarte w opinii do pierwszego tomu. Dzieło Deschnera nie jest łatwe w odbiorze. Sporo tu szczegółowej historii, wiadomości z dziedziny filozofii, teologii, i, jak już wyżej wspomniałem, cierpkiego, raczej nie dla wszystkich wskazanego (przede wszystkim nie dla ludzi uprzedzonych oraz o ciasnych głowach),języka. Natomiast dla tych, którzy jednak pokuszą się o lekturę, zapewniam, że może ona niejednemu szeroko otworzyć oczy.

Drugi tom „Kryminalnej historii chrześcijaństwa” to dalszy ciąg arcykrytycznej, można powiedzieć miażdżącej niczym walec, analizy dziejów Kościoła i religii chrześcijańskiej. Zasadniczo tom ten dotyczy okresu od podziału Imperium Rzymskiego w 395 r. do końca panowania Justyniana w Cesarstwie Wschodnim w roku 565. Ramy te nie są do końca respektowane, ponieważ autor ma w...

Trudno ocenić tą pozycję. Z jednej strony jest bardzo dobrze podbudowana źródłowo, przytaczane wydarzenia z historii chrześcijaństwa są wiarygodne, wiele z nich jest dość sensacyjnych. Są tam opisane wydarzenia o których wcale nie mówi się w popularnych mediach.
Z drugiej jednak strony ta wyliczanka zbrodni chrześcijan robi się z czasem nudna, bo ileż można czytać o spiskach biskupów, intrygach papiestwa, pogromach, kupczeniu dogmatami itp

Trudno ocenić tą pozycję. Z jednej strony jest bardzo dobrze podbudowana źródłowo, przytaczane wydarzenia z historii chrześcijaństwa są wiarygodne, wiele z nich jest dość sensacyjnych. Są tam opisane wydarzenia o których wcale nie mówi się w popularnych mediach.
Z drugiej jednak strony ta wyliczanka zbrodni chrześcijan robi się z czasem nudna, bo ileż można czytać o...

Całej serii należy się najwyższa ocena jednak ten tom, określiłbym jako dobry i przejściowy pomiędzy bardzo dobrym pierwszym i zdecydowanie najlepszym tomem trzecim.

Całej serii należy się najwyższa ocena jednak ten tom, określiłbym jako dobry i przejściowy pomiędzy bardzo dobrym pierwszym i zdecydowanie najlepszym tomem trzecim.