Popularne wyszukiwania
Polecamy
Uta Ranke-Heinemann

- Pisze książki: filozofia, etyka, historia, religia
- Urodzona: 2 października 1927
- Zmarła: 25 marca 2021
Profesor teologii, autorka książek, córka Gustava Heinemanna, prezydenta RFN w latach 1969-1974.
W latach 1947-1953 studiowała teologię na uniwersytetach w Oxfordzie, Bonn, Bazylei. Uczennica Rudolfa Bultmanna. Od 1953 roku, po przejściu na katolicyzm, studiowała teologię katolicką na uniwersytecie w Monachium. W 1969 r. jako pierwsza kobieta na świecie habilitowała się z teologii katolickiej. Wykładała później na różnych uczelniach. Jako pierwsza kobieta otrzymała w 1970 r. profesurę i katedrę teologii katolickiej na uniwersytetach w Duisburgu i Essen, gdzie wykładała Nowy Testament i Starożytną Historię Kościoła.
Za krytykę Kościoła katolickiego i interpretowanie dziewictwa Maryi wyłącznie z teologicznego, a nie biologicznego punktu widzenia, została pozbawiona katedry. W 1987 r. objęła niezależną od Kościoła Katedrę Historii Religii.
W latach 80. i 90. podejmowała wiele krytycznych wobec Kościoła katolickiego dyskusji oraz ostro krytykowała stanowisko Kościoła wobec małżeństw księży. Swoją krytyką pism Alberta Wielkiego doprowadziła do ostrego konfliktu z zakonem dominikanów.
W 1999 jako bezpartyjna kandydowała z ramienia PDS na stanowisko prezydenta Niemiec.
Autorka licznych publikacji i książek.
- 229 przeczytało książki autora
- 602 chce przeczytać książki autora
Książki i czasopisma
Cytaty
Teologowie mają skłonność, zwłaszcza gdy mówią o księciu teologów, Tomaszu z Akwinu, do interpretacji pozytywnych. A gdy przestaje to być możliwe, wolą podkreślić , że go nie rozumieją, zamiast powiedzieć jasno, że Tomasz opowiadał głupstwa i że padł ofiarą głupstw opowiadanych przez innego wielkiego teologa, mianowicie Augustyna (s. 198).
Teologowie mają skłonność, zwłaszcza gdy mówią o księciu teologów, Tomaszu z Akwinu, do interpretacji pozytywnych. A gdy przestaje to być mo...
Rozwiń ZwińTak dawniej jak dziś uznawano, że głównym miejscem popełnienia grzechów przez człowieka jest sypialnia, a nie, na przykład, pole bitwy (s. 39).
Tak dawniej jak dziś uznawano, że głównym miejscem popełnienia grzechów przez człowieka jest sypialnia, a nie, na przykład, pole bitwy (s. 3...
Rozwiń ZwińCzłowiek zostaje przez Kościół przywołany do wierzenia, a nie do myślenia. Tym sposobem człowiek przez całe swoje życie ćwiczy się w chrześcijańskiej gimnastyce mówienia - "TAK" i "AMEN". W religii, która błogosławi wierzących, nigdy zaś wątpiących, ci, którzy pytają, pozostają bez błogosławieństwa, a pytający w oczach niejednego wierzącego stają się podejrzani. Tymczasem pytanie jest chrześcijańską cnotą, choć rzadko jest cechą chrześcijan. Bywa, że człowiek nie zadowala się już tym, w co inni każą mu wierzyć, że nie chce już dalej słuchać ich bajek, nie chce już uznawać ich za prawdziwe, gdyż jego serce i rozum cierpią (s. 17).
Człowiek zostaje przez Kościół przywołany do wierzenia, a nie do myślenia. Tym sposobem człowiek przez całe swoje życie ćwiczy się w chrześc...
Rozwiń Zwiń