Jiddu Krishnamurti zawsze głęboko wierzył w to, że naszą obecną, mocno nadszarpniętą kondycję życia uzdrowi i odrodzi moc czujnej świadomości pojedynczego człowieka, Stąd też płynie jego negacja wszelkich autorytetów i pośredników prawdziwych doznań życiowych. Pamięć jest dla niego czymś ważnym, lecz ograniczonym i niepełnym. To w teraźniejszości dostrzega zalążek przyszłości i właśnie dlatego przypisuje jej ogromne znaczenie. Zatem wewnętrzna przemiana, której stał się niekwestionowanym mistrzem, może dokonać się tylko teraz, w tej chwili, a nie za jakiś czas, kiedy nadejdzie sprzyjająca chwila. Według niego przemiana odwlekana jest przemianą zaniechaną. Teraźniejszość jest więc najważniejsza i właśnie ta przesłanka leży u podstaw wszystkich zamieszczonych wypowiedzi Krishnamurtiego, choć zaczerpnięte one zostały z wykładów wygłoszonych w różnym czasie i różnych miejscach. Medytację, prowadzącą do prawdziwej wewnętrznej przemiany można zacząć już w tej chwili, ot choćby otwierając Księgę życia na tekście przeznaczonym do rozważań na dzisiaj.