Opętani przez duchy. Egzorcyzmy w XXI stuleciu

Opętani przez duchy. Egzorcyzmy w XXI stuleciu Wanda Prątnicka.
Powiedzmy sobie szczerze na wstępie, że trzeba mieć albo ogromny dystans do tej pozycji , albo niezaprzeczalnie podzielać wierzenia autorki. Inaczej w trakcie czytania istnieje możliwość , że będziemy łapać się za głowę i zastanawiać czy to jest serio, czy może jednak mamy w ręce niezłą bajeczkę science-fiction.
To nie tak, że wykluczam możliwość istnienia duchów czy nazwijmy to innych bytów. Autorka jednak bardzo mocno i zdecydowanie próbuje przekazać nam fakt, że przykładowa choroba, która nas dotknęła, złe samopoczucie czy nasze dziwne zachowania, które się pojawiły itp itd są spowodowane przez nawiedzenia duchów.
Według autorki, jeżeli zrozumiemy co tak naprawdę jest przyczyną naszego złego samopoczucia, jeżeli otworzymy szeroko nasze oczy i umysł, to jesteśmy w stanie uwolnić się od tego ducha, który nas nawiedził i wszystko wróci w naszym życiu do normy. (!)
Autorka Wanda Prątnicka to w szerokich kręgach bardzo szanowana psycholożka, parapsycholożka, terapeutka, światowej sławy uzdrowicielka i egzorcysta z kilkudziesięcioletnim stażem zawodowym- co pozwala nam wierzyć, że zna się na rzeczy.
Bardzo czynnie wspomaga rzesze cierpiących i potrzebujących ludzi, dla których jest mentorem i duchowym przewodnikiem.
Wydała całe mnóstwo książek, poradników i wiele publikacji w temacie rozwoju osobistego, uzdrowienia duchowego oraz szerokiej skali ezoteryki, które zostały przetłumaczone na wiele języków.
Nie chcąc podważać autorytetu i posiadanych umiejętności Dr Wandy Prątnickiej, zdecydowanie polecam zagłębić się w tematykę oraz szeroką skalę jej działania.
Możliwe, że otworzymy naszą świadomość, podświadomość i wszystkie możliwe części umysłu na coś, czego wcześniej nie potrafiliśmy dostrzec wokół nas.
A gdyby tak na chwilę odłożyć na bok logikę i naukę ? Gdyby tak, przez chwilę faktycznie założyć, że ciągnie się za nami jakiś duch, który powinien , ale nie odszedł z tego świata ?
Moje postrzeganie świata nie jest jeszcze zbytnio otwarte na tak daleko idące wnioski. Jestem jednak otwarta na różne poglądy, dlatego chętnie sięgnę po kolejną pozycję autorki, żeby pogłębić jej sposób postrzegania rzeczywistości.

Opętani przez duchy. Egzorcyzmy w XXI stuleciu Wanda Prątnicka.
Powiedzmy sobie szczerze na wstępie, że trzeba mieć albo ogromny dystans do tej pozycji , albo niezaprzeczalnie podzielać wierzenia autorki. Inaczej w trakcie czytania istnieje możliwość , że będziemy łapać się za głowę i zastanawiać czy to jest serio, czy może jednak mamy w ręce niezłą bajeczkę...

Przeczytana w dwa dni. Pomogła mi zrozumieć wiele rzeczy i dlaczego moje życie tak wygląda.

Przeczytana w dwa dni. Pomogła mi zrozumieć wiele rzeczy i dlaczego moje życie tak wygląda.

Kupiłam tę książkę w antykwariacie, bo musiałam dobrać coś za kilka zł, żeby mieć wysyłkę gratis.
Skoro kupiłam, to zajrzałam i w sumie dość szybko podeszło mi to wszystko taką źle rozumianą ezoteryką, no bo jak świecka kobieta (i to kobieta!!!) może prowadzić jakiekolwiek "egzorcyzmy"? Starałam się czytać bez uprzedzeń, ale jak nie mieć uprzedzeń do kogoś, kto jest opisany jako "parapsycholożka, uzdrowicielka i egzorcystka"?
Ponieważ w kwestiach duchowych wole zdecydowanie chrześcijański, zwłaszcza katolicki punkt widzenia, bo jest po prostu spójny, więc po iluś stronach dałam sobie spokój z dalszym czytaniem.
Ostatecznie książkę zniszczyłam - podarłam i wrzuciłam do kosza z papierem, bo uważam, że tam jest jej miejsce. Jakie było moje zaskoczenie, kiedy wczoraj trafiłam na dosyć ciekawe materiały o niejakiej "Wandzie P." (min. Expres Reporterów)!
I to tyle tytułem komentarza na temat czytania toksycznych duchowo książek. A zamiast wierzyć w "duchy" lepiej poczytać książki pisane przez prawdziwych egzorcystów, lub katolickich dziennikarzy, takich jak np. Robert Tekieli. Polecam też wydawnictwo Monumen.

Kupiłam tę książkę w antykwariacie, bo musiałam dobrać coś za kilka zł, żeby mieć wysyłkę gratis.
Skoro kupiłam, to zajrzałam i w sumie dość szybko podeszło mi to wszystko taką źle rozumianą ezoteryką, no bo jak świecka kobieta (i to kobieta!!!) może prowadzić jakiekolwiek "egzorcyzmy"? Starałam się czytać bez uprzedzeń, ale jak nie mieć uprzedzeń do kogoś, kto jest...

Przeczytałem z ciekawości i nie do końca. Początkowo ciekawa i wciągająca aż zrobiła się nużąca z uwagi na wiele powtórzeń oraz to iż są wątpliwe wpływy relacji człowieka na duchy i na odwrót a jeżeli jest możliwe działanie to tylko przez autorkę i to nie charytatywnie.
Myślę iż to co wiemy i wierzymy o życiu pozagrobowym jest wystarczającą wiedzą, modlitwa i msza św za zmarłych pomocą. Resztę pozostawmy Miłosierdziu Bożemu.

Przeczytałem z ciekawości i nie do końca. Początkowo ciekawa i wciągająca aż zrobiła się nużąca z uwagi na wiele powtórzeń oraz to iż są wątpliwe wpływy relacji człowieka na duchy i na odwrót a jeżeli jest możliwe działanie to tylko przez autorkę i to nie charytatywnie.
Myślę iż to co wiemy i wierzymy o życiu pozagrobowym jest wystarczającą wiedzą, modlitwa i msza św za...

W życiu nie czytałam gorszego gniota. Zmagam się z różnymi symptomami, które autorka przypisuje "opętaniu", stąd moje zainteresowanie tą książką. Jednak pisanie o bogu, ktory nie istnieje (jestem ateistką, ale szanuję wiarę innych) jest dla mnie po prostu nie do przyjęcia. Dowiedzialam się, ze moim grzechem jest spożywanie mięsa w piątek... szkoda słów.

W życiu nie czytałam gorszego gniota. Zmagam się z różnymi symptomami, które autorka przypisuje "opętaniu", stąd moje zainteresowanie tą książką. Jednak pisanie o bogu, ktory nie istnieje (jestem ateistką, ale szanuję wiarę innych) jest dla mnie po prostu nie do przyjęcia. Dowiedzialam się, ze moim grzechem jest spożywanie mięsa w piątek... szkoda słów.

Schize miałam po śmierci bliskiej osoby. Teraz z punktu widzenia głupota ale nie wiem jak się odnieść

Schize miałam po śmierci bliskiej osoby. Teraz z punktu widzenia głupota ale nie wiem jak się odnieść

Bardzo przynudza, nie drąży tematu jak należy. Jedyne co z niej wyniosłym to truizm iż samobójstwem wyrządzamy sobie i bliskim wielką szkodę.

Bardzo przynudza, nie drąży tematu jak należy. Jedyne co z niej wyniosłym to truizm iż samobójstwem wyrządzamy sobie i bliskim wielką szkodę.

“Opętani przez duchy” polecam. Pod względem literackim nie znajdziemy tu nic wyjątkowego. Autorka używa prostego języka, który ma tłumaczyć wszystko po kolei, a nie zachwycać. Dla niektórych to plus, dla mnie średnio. Czasami liczne powtórzenia mi przeszkadzały. Jednak przede wszystkim muszę przyznać, że jestem zaintrygowana. Książka pokazuje świat, w którym wszystko ma sens. Daje odpowiedzi na pytania, przez które ludzie porzucają własną wiarę. Tak naprawdę opętania są tam tylko motywem przewodnim. Poza nimi rysuje się duchowy świat, który autorka świetnie nam opisała.

Pytanie tylko, czy w to uwierzymy.

Cała recenzja: https://znakomita.com/2020/08/17/opetani-przez-duchy-34-2020/

“Opętani przez duchy” polecam. Pod względem literackim nie znajdziemy tu nic wyjątkowego. Autorka używa prostego języka, który ma tłumaczyć wszystko po kolei, a nie zachwycać. Dla niektórych to plus, dla mnie średnio. Czasami liczne powtórzenia mi przeszkadzały. Jednak przede wszystkim muszę przyznać, że jestem zaintrygowana. Książka pokazuje świat, w którym wszystko ma...

Nie mogłam się doczekać, kiedy ta książkę się skończy, a ona jakby celowo ciągnęła się w nieskończoność.... Ogólnie nudna i nie porwała mnie. Może ze dwa fragmenty czytałam z ciekawością.
Pani Wando, przepraszam za tylko pięć gwiazdek....

Nie mogłam się doczekać, kiedy ta książkę się skończy, a ona jakby celowo ciągnęła się w nieskończoność.... Ogólnie nudna i nie porwała mnie. Może ze dwa fragmenty czytałam z ciekawością.
Pani Wando, przepraszam za tylko pięć gwiazdek....

Dużo opowieści z pamięci, dużo gadania, ale czy to prawda? Niektóre wydarzenia wydały mi się wielce nieprawdopodobne a przynajmniej zbiegi okoliczności jakie naszą autorkę spotkały, mam na myśli np. śmierć jej mamy i rzekomo wielki wypadek, który można było zobaczyć zza okna szpitala o którym oczywiście nikt nie wiedział.

Autorka wspomina, że miała "setki tysięcy" pacjentów. Przecież taka sensacyjna liczba przekracza liczbę dni, jakie człowiek żyje.

Chciałbym w to wierzyć, ale inne książki wywarły na mnie większy wpływ i dały większą pewność, że czytam prawdę.

Dużo opowieści z pamięci, dużo gadania, ale czy to prawda? Niektóre wydarzenia wydały mi się wielce nieprawdopodobne a przynajmniej zbiegi okoliczności jakie naszą autorkę spotkały, mam na myśli np. śmierć jej mamy i rzekomo wielki wypadek, który można było zobaczyć zza okna szpitala o którym oczywiście nikt nie wiedział.

Autorka wspomina, że miała "setki tysięcy"...