Hmm, ale które? Nie używałem zbyt wielu "izmów". Może z wyjątkiem tego egzystencjalizmu nieszczęsnego. W każdym razie nie chciałem urazić absolutnie.

Hmm, ale które? Nie używałem zbyt wielu "izmów". Może z wyjątkiem tego egzystencjalizmu nieszczęsnego. W każdym razie nie chciałem urazić absolutnie.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Prekursorem egzystencjalizmu był Soren Kierkegaard, który jeszcze w XIX wieku wskazywał, że istota ludzkiego życia jest niepoznawalna, ma charakter tragiczny i wiąże się z odczuwaniem metafizycznego lęku - pesymizm do potęgi pesymistycznej.

Z polskiego na nasze: kupujesz sobie taką książkę plus żyletki - i gotowe ;)

Nikogo nie chciałam urazić, a zwłaszcza nagrodzonych Autorów - ubolewam strasznie ale moja szklanka jest zawsze do połowy pełna, w przeciwnym razie - żyletki ;)

Prekursorem egzystencjalizmu był Soren Kierkegaard, który jeszcze w XIX wieku wskazywał, że istota ludzkiego życia jest niepoznawalna, ma charakter tragiczny i wiąże się z odczuwaniem metafizycznego lęku - pesymizm do potęgi pesymistycznej.

Z polskiego na nasze: kupujesz sobie taką książkę plus żyletki - i gotowe ;)

Nikogo nie chciałam urazić, a zwłaszcza nagrodzonych...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Postarałem się sklecić charakterystykę egzystencjalizmu, przepraszam za opóźnienie i niedoskonałości. ^^"

Ja bym to powiedział tak:
[chyba najbardziej będzie to się odnosiło do egzystencjalizmu ateistycznego - odrzucającego istnienie Boga]
w pewnym sensie egzystencjalizm jest odpowiedzią na nihilizm który odrzuca po bliższym przyjrzeniu się ideały i poczucie sensu życia (niektórzy powiedzieliby że też moralność).
Egzystencjaliści nie wierzą w obiektywny sens ludzkiego istnienia ani w instytucje czy konwenanse które go głoszą. W ich przekonaniu człowiek jest "skazany na wolność" - jest wolny, ale wiąże się z tym wielka odpowiedzialność, sam tworzy sens własnego życia i wartości. "Stwarza to poczucie samotności, zagubienia i zagrożenia w świecie, poczucie beznadziejności istnienia i lęku, zwłaszcza przed śmiercią". (często są one eksplorowane w egzystencjalistycznej literaturze). Dla egzystencjalistów bardzo ważna jest autentyczność, zgodność myśli i poglądów z czynami. Ostatecznie egzystencjaliści znajdują wartość w humanizmie i solidarności międzyludzkiej (czy też w zmaganiach o poprawienie losu ludzkiego które toczą się w historii), którym warto się oddać nawet jeśli życie ludzkie nie ma obiektywnego sensu.

Jeśli chodzi o egzystencjalizm ateistyczny którego głównym wyrazicielem stał się Jean-Paul Sartre zaczął być tworzony jeszcze przed II wojną światową, ale wolna i związane z nią poczucie beznadziei szczególnie wpłynęły na jego rozpowszechnienie. Zamienił się nawet w modę.

Postacie zwykle łączone z egzystencjalizmem: Jean-Paul Sartre, Albert Camus (mimo że on odrzucał to określenie i wiązał się ze stworzoną przez siebie filozofię absurdu) [nurt ateistyczny]
Fiodor Dostojewski, Lew Szestow, Soreen Kierkegaard [nurt religijny]

Myślę że to jest jeszcze ważne dla egzystencjalizmu w literaturze:

~"Idee egzystencjalistyczne wpływają na dzieła sztuki, ukazując wewnętrzny konflikt bohatera i napięcie które go dotyczy. Doprowadziło to do wprowadzenia ogólnej dwuznaczności; kwestionowania motywów bohatera i oddzielanie motywacji od działań. Ważne stało się, aby dowiedzieć się, czym była ta konkretna „właściwa rzecz” na którą postać się zdecydowała, w jaki sposób ta postać zdecydowała, czy jest dobra/właściwa, czy nie, lub czy wspomniana postać zrobiła to, ponieważ ktoś inny powiedział mu, że ta rzecz jest dobra."

Najpopularniejsza literatura egzystencjalistyczna: Mdłości[bookLink]54043|Mdłości[/bookLink] Sartre'a, Dżuma[bookLink]4817417|Dżuma[/bookLink] i Obcy[bookLink]228316|Obcy[/bookLink] Camusa, książki Dostojewskiego
poza tym z filozofii: Byt i nicość. Zarys ontologii fenomenologicznej[bookLink]62103|Byt i nicość. Zarys ontologii fenomenologicznej[/bookLink] Sartre'a, Mit Syzyfa[bookLink]112716|Mit Syzyfa[/bookLink] Camusa, książki Kierkegaarda (np. Albo-albo[bookLink]265306|Albo-albo[/bookLink]), Lwa Szetstowa, Karla Jaspersa. Poza tym z egzystencjalizmem bywają jeszcze łączeni jako prekursorzy Arthur Schopenhauer[authorLink]8449|Arthur Schopenhauer[/authorLink], Martin Heidegger[authorLink]36295|Martin Heidegger[/authorLink] czy Friedrich Nietzsche[authorLink]25439|Friedrich Nietzsche[/authorLink]. Zwykle gdzieś w sąsiedztwie egzystencjalizmu jest przywoływany też Teatr Absurdu (https://pl.wikipedia.org/wiki/Teatr_absurdu).

Dobre artykuły o egzystencjalizmie:

https://tvtropes.org/pmwiki/pmwiki.php/UsefulNotes/Existentialism
https://encyklopedia.pwn.pl/haslo/egzystencjalizm;3896793.html

Postarałem się sklecić charakterystykę egzystencjalizmu, przepraszam za opóźnienie i niedoskonałości. ^^"

Ja bym to powiedział tak:
[chyba najbardziej będzie to się odnosiło do egzystencjalizmu ateistycznego - odrzucającego istnienie Boga]
w pewnym sensie egzystencjalizm jest odpowiedzią na nihilizm który odrzuca po bliższym przyjrzeniu się ideały i poczucie sensu życia...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Tu nawet nie chodzi o żyletki :) , rzeczywiście najbardziej pasują tu "sartrowskie" definicje. Ten postegzystencjalizm jawi mi się, jako reakcja na rok 2020 - nie tylko w jego pandemicznym, ale też gospodarczym kryzysie, tak jak ten Sartre'a był poniekąd reakcją na koszmar lat 30-tych i 40-tych XX w.

Tu nawet nie chodzi o żyletki :) , rzeczywiście najbardziej pasują tu "sartrowskie" definicje. Ten postegzystencjalizm jawi mi się, jako reakcja na rok 2020 - nie tylko w jego pandemicznym, ale też gospodarczym kryzysie, tak jak ten Sartre'a był poniekąd reakcją na koszmar lat 30-tych i 40-tych XX w.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Nie wiem, czy to egzystencjalizm. Tak to odbieram, ale mogę się mylić.

Nie wiem, czy to egzystencjalizm. Tak to odbieram, ale mogę się mylić.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

To w porządku, nawet jeśli książki budzą tylko skojarzenia z egzystencjalizmem, wciąż je chętnie przeczytam.

To w porządku, nawet jeśli książki budzą tylko skojarzenia z egzystencjalizmem, wciąż je chętnie przeczytam.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post