Obcy
7,7 / 10
- Tytuł oryginału:
- L'Etranger
- Data wydania:
- 2014-07-30
- Data 1. wyd. pol.:
- 2014-07-30
- Liczba stron:
- 192
- Język:
- polski
- ISBN:
- 9788328014022
- Tłumacz:
- Maria Zenowicz
- Wydawnictwo:
- W.A.B.
- Tytuł oryginału:
- L'Etranger
- Kategoria:
- literatura piękna
- Data wydania:
- 2014-07-30
- Liczba stron:
- 192
- Język:
- polski
- ISBN:
- 9788328014022
- Tłumacz:
- Maria Zenowicz
- Inne
Najsłynniejsza obok Dżumy powieść Camusa, uznawana za jedno z najbardziej niepokojących dzieł literackich XX w.
Bohater, przeciętny francuski urzędnik, wiedzie bezbarwne życie bez emocji. Nic nie robi nań wrażenia: ani związki międzyludzkie, ani śmierć matki w przytułku, ani wreszcie popełnienie zbrodni, gdy przypadkowo, bez większego namysłu zabija człowieka.
Oskarżony o morderstwo z premedytacją i skazany na śmierć, przyjmuje wyrok jakby go nie dotyczył. Wyzbyty najmniejszej nadziei, oczekuje wykonania wyroku, przyjmując świat w jego obojętności i okrucieństwie.
Bohater odrzucający świat uznawanych wartości przedstawiony w powieści Camusa był źródłem zarówno gwałtownych polemik, jak i sprzeciwu krytyki, dla której postawa bohatera była niezrozumiała. Czytelnicy utożsamiali często bohatera z ucieleśnieniem zła. Zamiarem jednak autora, jak sam dowodził, było pokazanie, że bohater "zgadza się umrzeć dla prawdy", jest w pewnym sensie buntownikiem.
Porównaj ceny
W naszej porównywarce znajdziesz książki, audiobooki i e-booki, ze wszystkich najpopularniejszych księgarni internetowych i stacjonarnych, zawsze w najlepszej cenie. Wszystkie pozycje zawierają aktualne ceny sprzedaży. Nasze księgarnie partnerskie oferują wygodne formy dostawy takie jak: dostawę do paczkomatu, przesyłkę kurierską lub odebranie przesyłki w wybranym punkcie odbioru. Darmowa dostawa jest możliwa po przekroczeniu odpowiedniej kwoty za zamówienie lub dla stałych klientów i beneficjentów usług premium zgodnie z regulaminem wybranej księgarni.
Za zamówienie u naszych partnerów zapłacisz w najwygodniejszej dla Ciebie formie:
• online
• przelewem
• kartą płatniczą
• Blikiem
• podczas odbioru
W zależności od wybranej księgarni możliwa jest także wysyłka za granicę. Ceny widoczne na liście uwzględniają rabaty i promocje dotyczące danego tytułu, dzięki czemu zawsze możesz szybko porównać najkorzystniejszą ofertę.
Poczekaj, szukamy dla Ciebie najlepszych ofert
Polecane księgarnie
Pozostałe księgarnie
Informacja
Książki autora
Podobne książki
Oficjalne recenzje
Ale to nieważne…
Dzisiaj umarła mama. Albo wczoraj, nie wiem – tymi słowami Mersault rozpoczyna swoją opowieść, otrzymawszy depeszę informującą o zgonie matki przebywającej w przytułku dla starców. Do tego czasu wiódł przeciętne, nudne życie, a teraz, gdy kolejne zdarzenia zaburzają rutynę jego codzienności… jest tak samo. Mężczyzna spotyka się z Marią i gdy ta po pewnym czasie proponuje mu ślub, zgadza się, lecz później stwierdza, że w gruncie rzeczy to bez znaczenia. Gdy otrzymuje propozycję lepszej pracy w Paryżu, a co za tym idzie – zmiany dotychczasowego życia na lepsze – jest mu wszystko jedno. Sąsiad-sutener zaprasza go na przyjęcie i proponuje przyjaźń – jak chcesz! Ma się wrażenie, że nawet gdyby zabił człowieka, powieka nie drgnęłaby mu ani razu. Bo przecież to wszystko nieważne…
Czytamy opis ceremonii pogrzebowej, obfity w szczegóły, stonowany, i w pewnym momencie dochodzimy do wniosku, że brak tutaj uczuć. Stan emocjonalny Obcego nie ulega zmianie, bohater jest apatyczny zawsze i bez względu na okoliczności. Zamyka się w beznamiętnej samotności, poddaje tłamszącemu go determinizmowi, dostrzega absurdalność świata i ze stoickim spokojem przyjmuje jego zasady. Zapytany, jak jest w Paryżu, odpowiada: Jest brudno. Są gołębie i ciemne podwórza. Ludzie mają białą skórę. Traktuje ich protekcjonalnie, są figurkami mijającymi go w tłumie innych marionetek. Potrafi pół niedzieli spędzić w oknie, obojętnie obserwując przepływające przed oczami sylwetki. Apatia zresztą często bywa pierwszym krokiem do smutku. Jak to jest nie czuć żalu, radości, szczęścia, miłości, frustracji i przyjemności? Nagle okazuje się, że ten, kto nie chce udawać, kto odmawia udziału w człowieczej grze kłamstw, musi ponieść najsroższą karę. Bo jeśli nie płakałeś na pogrzebie matki – jesteś winny i ryzykujesz skazanie na śmierć, jak mówił Camus. Stwierdzenie to jest tak mocno ironiczne i nagminnie reinterpretowane przez krytyków, że pozwólmy mu tkwić bez komentarza. Bo to wszystko nieważne…
Dlaczego o tym mówię? Ponieważ „Obcy” to przede wszystkim literatura oparta całym ciężarem na bohaterze – to o niego chodzi, o wykreowanie nowego wzorca, o nadanie mu psychologicznej treści i usadowienie w kulturze oraz filozofii. Postać dojrzałego mężczyzny zagubionego jak dziecko we mgle, narratora ze schorzeniem emocjonalnej atrofii, snującego opowieść chłodną, naiwną, prostą i niecodzienną w swej zwykłości, nadaje książce ponurego klimatu bylejakości wynikającej z wytłuszczonej na kartach powieści frazy: wszystko jedno. Echa egzystencjalizmu, którego uparcie wyrzekał się autor, czynią tę lekturę do cna pesymistyczną, z filozofią nicości falami wylewającą się na czytelnika. „Obcy” mógłby być opowieścią na jeden wieczór, ale nie wiem, czy warto na poważnie przyjąć tę kategorię, bo historia Mersaulta swoją beznamiętnością aż przybija. Niby akcja dzieje się w Algierze, niby wraz z pięknem języka Camusa przebija się egzotyzm tamtych terenów, ale nawet on tonie w gamie odcieni szarości, pomimo opisów skupiających się na woni i kolorach. Gdy wreszcie uderzy nas pełnia charakteru Obcego, a właściwie jego brak, gdy zauważymy, że człowiek pozbawiony pragnień i namiętności nie powinien być nazywany człowiekiem, że nie zasługuje na miano istoty ożywionej, możemy Camusowską postać wyrzutka – skrajnego everymana – znienawidzić lub uznać za obiekt intrygujących badań. Jeśli znajdziemy się w tej drugiej grupie, „Obcy” będzie lekturą-przeżyciem, do której warto wracać; gdy jednak Mersault zarysuje się w naszych oczach jako bohater na tyle bezpłciowy, tak nijaki i ohydny w swej obojętności, że aż budzący niechęć, obrzydzenie i traktowany jako chory twór mogący egzystować wyłącznie w chwiejnej symbolice – wtedy i cały sens książki przepadnie, rzucony w próżnię. Wspominałem przecież wcześniej, że „Obcy” równa się Mersault. To jedyny środek, jedyna wartość i atut tej krótkiej rozprawy. Tylko czy to wszystko jest ważne...
Minipowieść Alberta Camusa nie mieści się w kategoriach książki dobrej/niedobrej. Jest raczej wyznacznikiem podejścia do pewnych kruchych założeń dzielących czytelników na dwa przeciwstawne obozy. Ja cenię ją za niesamowitą atmosferę i talent autora, który w pozornie prostej opowiastce potrafił nieskomplikowanie wyłożyć ryzykowne poglądy, nie rezygnując z przytłaczającego klimatu. Cenię za język i odnajdywanie z jego pomocą drogi do umysłów odbiorców. Aż przypominają się słowa znanej piosenki zespołu Lady Pank: Wciąż jestem obcy, wciąż bardziej obcy wam, i sobie sam. Ale to już naprawdę nieważne…
Adrian Kyć
Popieram [ 45 ]
Link do recenzji
1721
125
31
Oceny
Dyskusje
Książka na półkach
- 5 693
- 3 832
- 624
- 278
- 63
- 54
- 54
- 48
- 39
- 35
Wypożycz z biblioteki
Cytaty
Ale przecież wszyscy wiedzą, że życie nie jest wcale warte trudu przeżywania. W gruncie rzeczy dokładnie zdawałem sobie sprawę, że to nie ma...
RozwińŻeby przestano w nas wątpić, musimy przestać istnieć, po prostu.
Człowiek zawsze ma przesadne wyobrażenie o tym, czego nie zna.
Opinie [227]
Jak dla mnie książka wybitna. Tutaj niektórzy piszą, że strata czasu, że za mało wartka akcja i nijaki bohater. No cóż... Pamiętajmy, że nie jest to książka współczesna, tylko z lat 30tych-40tych minionego wieku. Po drugie, to Camus proszę Państwa! To nie jest książka z gatunku "Hop, siup na kolanie w autobusie". To nie literatura i nie pozycja dla każdego. Jeśli chodzi o...
więcejPierwsza część jest melancholijna i zdystansowana, podczas czytania drugiej części czułem nieustający niepokój. Bardzo ciekawa lektura, natomiast długo musiałem się zastanawiać, o co właściwie chodziło Camus, i co chciał przekazać. Polecam po tej książce przeczytać Mit Syzyfa (nawet streszczenie) - bardzo fajnie uzupełnia filozofie zaprezentowaną w książce.
Pokaż mimo toBardzo przeciętna, a momentami nawet nijaka. Wydawało mi się, że bohater mnie zainteresuje, ale jednak jego apatyczność i pozostawanie obojętnym wobec wszystkiego było drażniące. Książka bardzo krótka, ale czytałam ją kilka dni, bo odkładałam ciągle po kilku/nastu stronach. Początek niewiarygodnie nużący, bardzo dokładny pamiętniczek, a później już tylko lecenie po łebkach....
więcejWybitna pozycja. Pokazuje pozycję człowieka obojętnego wobec wszustkiego co go otacza, ale jednakże zainteresowanego właśnie tą obecnością.
Pokaż mimo toTak łatwo sprawić by życie uleciało między palcami.
Pokaż mimo toNiestety jak dla mnie całkowita strata czasu. Książka pozbawiona ikry, polotu i sensu.
Pokaż mimo toAbsolutne cudo. Nikt lepiej nie opisał absurdu ludzkiego losu, z jakim przychodzi się nam mierzyć. Co za różnica, czy nasza matka umarła, czy siedzimy w więzieniu, czy przeczytamy tę książkę i wyciągniemy z niej refleksje, jeśli i tak skończymy martwi i wszystkie nasze trudy obrócą się w pył?
więcejJesteśmy wolni, ale ta wolność nie ma żadnego znaczenia albo jak to ujął...
Intensywna, skłaniająca do refleksji, obrazowa, napisana pięknym językiem. Życie bohatera, powtarzające się, pozbawione barw, przesiąknięte apatią, przeplata się z moralnymi oraz egzystencjalnymi kwestiami, które mimo jego pozornego braku świadomości ''gryzą''.
więcejBrak zrozumienia dla społeczeństwa, które jest nim tak zohydzone, niemożność przeżywania, otchłań znieczulenia,...
To dobra książka, ale nie zrobiła na mnie większego wrażenia.
Pokaż mimo toRodzimy się po to by żyć, a żyjemy by umrzeć. Dobrze byłoby jednak w międzyczasie sensownie z tego życia skorzystać. Zostawić coś po sobie, dać coś światu od siebie, nadać mu sens i cel. Nasz główny bohater jest jednak tak zagorzałym stoikiem, że nawet gdy umiera mu matka nie uroni ani łzy, do tego ateistą, "nie miał nawet pewności, że żyje, ponieważ żył jak umarły"....
więcej