-
ArtykułyHłasko, powrót Malcolma, produkcja dla miłośników „Bridgertonów” i nie tylkoAnna Sierant1
-
ArtykułyAkcja recenzencka! Wygraj książkę „Cud w Dolinie Poskoków“ Ante TomiciaLubimyCzytać1
-
Artykuły„Paradoks łosia”: Steve Carell i matematyczny chaos Anttiego TuomainenaSonia Miniewicz2
-
ArtykułyBrak kolorowych autorów na liście. Prestiżowy festiwal w ogniu krytykiKonrad Wrzesiński13
Cytaty z tagiem "przywódcy" [9]
[ + Dodaj cytat]Królu, niechaj poszukam w diabelskim psałterzu modlitwy na dzień, co się zwie zmartwychwstaniem; zamówię ją za ów naród... Dziś pierwszy dzień wieku, dziś mamy prawo stwarzać królów i nędzniarzy na całą rzekę stuletniego cieku. Więc temu narodowi stwórzmy dygnitarzy, aby nimi zapychał każdą rządu dziurę. A gdy wzrośnie ich potęga, ten naród, jak piękna księga, w starą oprawioną skórę, pargaminowym świecić będzie czołem.
Sarge najlepiej wyraził to w przemówieniu wygłoszonym w Yale w 1994 roku. Powiedział wówczas studentom ostatniego roku: " To, co bierzecie z życia, nie ma znaczenia. Stłuczcie swoje lustra! W naszym coraz bardziej pochłoniętym sobą społeczeństwie przestańcie przyglądać się sobie, a spójrzcie raczej na innych. Zrobienie czegoś dobrego dla swojej dzielnicy, miasta, stanu czy kraju oraz dla bliźnich da wam o wiele więcej satysfakcji niż wasze mięśnie, figura, samochód, dom czy zdolność kredytowa. Lepiej jest zaprowadzać pokój, niż wojować". Nieustannie myślę o tych słowach. Wielcy przywódcy zawsze mówią o rzeczach większych niż oni sami. Twierdzą, że radość i sens życiu nadaje to, co zostawimy po sobie. Im więcej udaje mi się osiągnąć na tym świecie, tym bardziej się z nim zgadzam.
Główną i bezcenną podstawą naszego dobrego startu jest wiedza. Ona daje nam przewagę nad naszymi pierwotnymi przodkami. Mamy wszystko w książkach, jeżeli tylko zadamy sobie trud znalezienia potrzebnych informacji.
[...] jak mi wiadomo z moich studiów historycznych, po to, aby zużytkować należycie wiedzę, trzeba mieć wolny czas. Tam, gdzie wszyscy muszą ciężko pracować i nie ma czasu na myślenie, wiedza upada, a wraz z nią ludzie. Myśleć muszą przede wszystkim ludzie na pozór nieprodukcyjni, ludzie, którzy zdawałoby się żyją wyłącznie z pracy innych, lecz w gruncie rzeczy stanowią długoterminową inwestycję. Nauka kwitła zawsze w miastach i w wielkich uniwersytetach, a utrzymywała uczonych praca rolników.
[...] Grupa takich rozmiarów jak nasza nie może liczyć na nic innego prócz wegetacji, a następnie schyłku i upadku. Jeżeli pozostaniemy tutaj tak jak jesteśmy, w liczbie dziesięciorga, czeka nas nieuchronnie powolna degrengolada. Jeżeli przyjdą dzieci, będziemy mogli wykroić z pracy tylko, tyle czasu, żeby dać im rudymenty wykształcenia; jeszcze jedno pokolenie a będziemy mieli dzikusów lub matołów.
Żeby się utrzymać na dawnym poziomie, żeby zużytkować całą wiedzę skupioną w bibliotekach, musimy mieć nauczyciela, lekarza i przywódcę, musimy też móc, ich wyżywić, gdy działają na naszą korzyść.
Ani oni, ani Anglicy nie chcieli stracić jednostek w tak niejasnych okolicznościach, a poza tym wchodzenie w paradę wkurzonym Rosjanon to nie najlepszy pomysł. Obie strony wiele razy uprzykrzały sobie życie. Niech emocje opadną. Być może uda się nawiązać nić porozumienia. Niech w końcu do świadomości przywódców dotrze fakt, że należy współdziałać, a nie stawiać na podziały. (...) Jeżeli zapowiadał się nowy kryzys, to nadchodził cichym krokiem, a nie wśród huku błyskawic.
Przywódcami tłumu są najczęściej ludzie czynu, nie zaś myśliciele.
Na przykład w czasie jednego strajku tramwajarzy w Paryżu aresztowano dwóch głównych przywódców i strajk natychmiast się zakończył.
Duszą tłumu nie kieruje bowiem potrzeba wolności, lecz potrzeba uległości. Pragnienie posłuszeństwa każe tłumowi poddać się instynktownie każdemu, kto chce być jego panem.
(...) wielcy przywódcy pojawiali się w chwilach, gdy ludzkość najbardziej ich potrzebowała, a ich istnienie jest udokumentowane, Arlenie. To fakt!
Stwórca nie zstąpił z Nieba, żeby potwierdzić że przywódcy ludzkości to Wybawiciele, i raczej się nie spodziewam, że zrobi to teraz.
Dobre sprawowanie rządów nigdy nie zależało od aktów prawnych, ale od osobistego charakteru rządzących. Machina sprawowania władzy zawsze podlega woli tych, którzy nią kierują. Najistotniejszym elementem rządzenia jest przeto metoda wybierania przywódców.
Skutecznych przywódców łączy jedna wspólna cecha. Wszyscy wierzą, że są lepsi od alternatywy. Pokora to dobra cecha, kiedy myślisz o odpowiedzialności i obowiązkach, lecz gdy nadchodzi czas, by podjąć decyzję, nie wolno ci w siebie wątpić.