-
ArtykułyCzytasz książki? To na pewno…, czyli najgorsze stereotypy o czytelnikach i czytaniuEwa Cieślik234
-
ArtykułyPodróże, sekrety i refleksje – książki idealne na relaks, czyli majówka z literaturąMarcin Waincetel11
-
ArtykułyPisarze patronami nazw ulic. Polscy pisarze i poeci na początekRemigiusz Koziński40
-
ArtykułyOgromny dom pełen książek wystawiony na sprzedaż w Anglii. Trzeba za niego zapłacić fortunęAnna Sierant13
Cytaty z tagiem "opowiesc" [230]
[ + Dodaj cytat]Był sobie raz mały kluczyk, który pasował do każdego zamka. Bajki tak się nie zaczynają. Tak zaczyna ją się inne, weselsze opowieści.
Długie opowieści o życiu najlepiej sprawdzają się w barach, wyłącznie godzinę przed zamknięciem i tylko wtedy, gdy to wy stawiacie.
To co jest dobrą opowieścią? - "To co zawsze nią było... Jeden solidny konflikt. Trochę śpiewu czaka czak i tańca. Żal. Miłość. Miłość do kochanka, miłość do matki. Miłość do kraju. Komedia. Honor. Jeden potężny złoczyńca, którego też musimy kochać. Wszystkie te elementy właściwie zrównoważone i zmieszane jak w doskonałej potrawie będącej tańcem smaku. To wszystko
Ta historia jest już opowiedziana, wypłynęła z ziemi i zawisła w powietrzu, czeka na kogoś, kto będzie chciał ją prześledzić, wejść w nią, posłuchać jej. Jest już po wszystkim.
Mój ojciec powiedział, że sztuka opowiadania dobrych historii polega na świadomości kiedy je skończyć. Jeżeli będziesz dostatecznie długo opowiadać, to odkryjesz, że nie ma czegoś takiego jak szczęśliwe zakończenie.
»Biblia« jest opowieścią zmagania się ludzi z historią.
Nie jest powiedziane, że Kubłaj-chan wierzy we wszystko, co mu opowiada Marco Polo, opisując miasta, które odwiedził podczas swoich misji, ale bez wątpienia władca Tatarów słucha młodego Wenecjanina pilniej i uważniej niż któregokolwiek ze swoich posłów czy wysłanników. W życiu monarchy jest chwila, która przychodzi w ślad za uczuciem dumy z ogromu podbitych terytoriów, po melancholii i uldze wywołanej świadomością, że już wkrótce zrezygnujemy z poznawania ich i pojmowania, odczucie niby pustki, które ogarnia nas pewnego wieczoru, wraz z zapachem słoni po deszczu i popiołu drzewa sandałowego stygnącego w kadzielnicach.
Świat to opowieść. Nasze życie to opowieść. Ty masz swoją, ja swoją. Z roku na rok obrastamy w nowe...
Tworzymy historie, by się ze sobą porozumieć, by się do siebie zbliżyć, by śmierć trzymać na wodzy (...), by utrzymać przy życiu tych, których kochamy. Opowiadamy, by utrwalić naszą historię, uśmierzyć ból, wyjaśnić, kim jesteśmy, uwieść kochanka lub kochankę. Opowieści czynią nas ludźmi. Myślimy opowieściami. Rozmawiamy za ich pomocą. Kochamy się w opowieściach albo idziemy w nich na wojnę.