Cytaty z tagiem "opowiesc" [255]
[ + Dodaj cytat]
(...) prawda to kwestia wyobraźni. Najbardziej niepodważalny fakt może zwrócić uwagę lub przepaść bez echa. W zależności od formy, w jakiej został podany: jak ten jedyny w swoim rodzaju organiczny klejnot naszych mórz, który błyszczy na jednej kobiecie, a na innej traci blask i rozsypuje się w proch. Fakty nie są wcale bardziej namacalne, spoiste i realne niż perły. I są równie delikatne.
Co z tego, że ręka stężała i opadła bezwładnie? Co z tego, że tętno ucichło i serce bić przestało? To jedno jest ważne, że ręka ta była hojna, innym pomocna, że serce to było odważne i czułe, i pełne miłości, że było sercem człowieczym.
O tylu sprawach - cudownych chwilach i opowieściach - zapominamy w ciągu życia. Dlaczego, Mirando? Czemu pozwalamy im przepaść bez walki? Przecież nas kształtują, formują, określają naszą osobowość. A my przeżywamy te chwile, by później o nich zapomnieć. Zapodziewamy je niczym pęk kluczy. Jak tak można poniewierać własnym życiem?
Każdy ma jakąś opowieść, każdy ukrywa swoją przeszłość, by siebie chronić, tylko niektórzy robią to skuteczniej niż inni.
Nie jestem głupcem wędrującym w czasie ani bogiem zahartowanym przez milenia. Nie jestem oszustem w czarnej pelerynie ani włóczęgą. Mam sumienie. Potrafię rozróżnić dobro od zła. Wiem, co robię, i tak, przyznaję robię swoje. Jestem wampir Lestat. Oto odpowiedź dla ciebie. Zrób z tym, co zechcesz.
Posłuchaj mojej rady: bierz z życia jak najwięcej. Wdychaj powietrze, smakuj wino, całuj dziewczyny i zawsze pamiętaj, że opowieści innych nie są nigdy tak cudowne jak własne.
Przeznaczeniem człowieka - mówiło widmo - jest żyć wspólnie z innymi ludźmi, razem z nimi pracować dla wspólnego dobra, razem cierpieć w niedoli, dzielić swoje radości i samemu cieszyć się szczęściem innych. Kto żyje wyłącznie dla siebie, ten po śmierci skazany jest na wieczne tułanie (jak ja, nieszczęsny!), staje się martwym świadkiem tych wszystkich spraw i rzeczy, w których nigdy nie brał udziału!
Opowieści to dzikie bestie, które zawsze chodzą swoimi drogami.
Nawet ślepiec i kaleka mogą być szczęśliwi i mają po co żyć, jeśli mają siebie.
