-
ArtykułyPodróże, sekrety i refleksje – książki idealne na relaks, czyli majówka z literaturąMarcin Waincetel10
-
ArtykułyPisarze patronami nazw ulic. Polscy pisarze i poeci na początekRemigiusz Koziński40
-
ArtykułyOgromny dom pełen książek wystawiony na sprzedaż w Anglii. Trzeba za niego zapłacić fortunęAnna Sierant10
-
ArtykułyPaul Auster nie żyje. Pisarz miał 77 latAnna Sierant6
Cytaty z tagiem "klejnoty" [9]
[ + Dodaj cytat]Dobre wspomnienia są jak klejnoty, Nicky. Nie ma dwóch identycznych. Człowiek zbiera je, zachowuje, aż pewnego dnia, obejrzawszy się za siebie, dostrzega, iż utworzyły długą, wielobarwną bransoletkę.
A jednak — zaczął znów rycerz — jeśli miłować ciężko, to nie miłować ciężej jeszcze, bo kogóż bez kochania nasyci rozkosz, sława, bogactwa, wonności lub klejnoty? Kto kochanej nie powie: „Wolę cię niźli królestwo, niźli sceptr, niźli zdrowie, niźli długi wiek?..." A ponieważ każdy chętnie by oddał życie za kochanie, tedy kochanie więcej jest warte od życia...
Wszechświat ukrywa w nas, ludziach, nieznane klejnoty, a potem przygląda się z boku, czy potrafimy je znaleźć.
Tylko klejnoty stanowią łup warty ryzyka. Mają w sobie życie, magię i historię. A przede wszystkim coś więcej niż wartość materialną.
Niebo jest usłane setkami gwiazd. Przypominają odległe klejnoty. Mamy szczęście, że mieszkamy niedaleko gór. Tu jest jakby bliżej gwiazd. Bliżej nieba.
Cieszę się, że podobają ci się klejnoty, ale zapewniam, żadna dama w tej komnacie nie zdołałaby sprawić, że rozbrysłyby jaśniej.
Zawsze uważałam, że klejnoty przetrwają dłużej niż my, to nasz sposób na zatrzymanie wieczności. (Victoire de Castellane).
Wędrówki kamieni są dłuższe niż ludzkie. Minerały żyją setki milionów, a niektóre i miliardy lat. Oderwane od łona ziemi, kryształy stają się mściwe i samotne. (przekład tsantsara)
[Мандри каменів довші за людські. Минерали жівуть сотні мільйонів, а деякі й мільярди років. Відірвані від земного лона, кристали стають мстивими і самотніми.] "Мрії кристалів", s.14.
- Niesamowite! Jesteś Kenem! Wiesz tym od Barbie. - Wybucham śmiechem.
- Wcale nie. - Gromi mnie wzrokiem. - I przestań gapić się na moje klejnoty, ty zboczona małolato.
- Czy wszystkie Skorupy mają ten... błąd anatomiczny? - pyta Sloan i jeszcze intensywniej niż ja wpatruje się Deaconowi między nogi. - A może to prawdziwy ty i powinnyśmy cię nazywać... Mikromanem?