Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jeśli ktoś zwyzywa drugiego od idiotów, że dał się podziurawić ogrowi, a potem jakby nigdy nic przyciśnie go do siebie z całej drzemiącej w nim siły, to ten ktoś może być tylko zatroskanym, przerażonym, starszym bratem, który prawie stracił swojego małego, upartego braciszka. A przecież bez niego jego życie już nigdy nie miałoby tych samych kolorów, które ma teraz.

Yevaud niespodziewanie wstał z fotela. Odsunął się aż pod okno. Tam wbił zamyślony, nieobecny wzrok w odległe, rozgwieżdżone niebo. W końcu odezwał się cicho, ale niezwykle stanowczo:
– Popełniłem w życiu wiele błędów. I wiele pewnie jeszcze popełnię. Ale ona nigdy nie była jednym z nich. Nigdy nie mógłbym żałować, że kiedykolwiek ją poznałem...

Niektórzy nie mówią, w co wierzą. Niektórzy nie płaczą, gdy pęka im serce.

- To chyba niemożliwe - mruknął pod nosem Dracko […].
- Błagam. - Evia tylko wzruszyła ramionami. - Czy tylko ja mam wrażenie, że kiedyś żadne z nas nie będzie używać tego słowa?

Są rzeczy i wartości, za które warto znieść poniżenie i śmierć. Zrozumiesz to, gdy umrzesz.

- Umarliśmy - skwitowała ponuro ośmielona tym Evia. - Takie miejsce nie może należeć do naszego świata.
- Nie umarliśmy. - Widząc, że Dracko chce oponować, Piotr uciął dyskusję w zarodku. - Dlatego że po śmierci miało nie być bólu, a mnie plecy i siedzenie palą bez chwili przerwy.

Jakże niedoceniany przez ludzi jest spokojny sen na czymś miękkim, co się nie kolebie, nie gniecie, nie wbija nagle w tyłek kawałkiem gałęzi, nie robi się lodowate, nie przecieka i nie zaczyna ci skubać włosów, gdy jest głodne.