Jesteśmy społecznością, która kocha książki

- Nicponiu! Skradłeś mojej żonie całusa! - Ja? Niech mnie pan zrewiduje!

Bo miłość jest jak drzewo: sama z siebie rośnie, głęboko zapuszcza korzenie w całą istotę człowieka i nieraz, na ruinie serca, dalej się zieleni.

Jest widok bardziej niezmierzony niż morze - niebo. Jest widok jeszcze bardziej niezmierzony niż niebo - wnętrze duszy ludzkiej.

Umierać – to nic; straszne jest nie żyć.

Nikt nie śledzi tak bacznie postępowania innych ludzi jak ten, komu nic do tego.

Rzadkie widywanie ludzi pozwala przypisywać im wszystkie możliwe doskonałości.

Rzecz piękna równie jest potrzebna jak rzecz użyteczna. Może nawet i więcej.

Wielka to rzecz - być kochanym! Większa jeszcze - kochać!

Błędy kobiet, dzieci, sług, ludzi słabych, biednych i ciemnych (...) są błędami mężów, ojców, zwierzchników, ludzi silnych, bogatych i wykształconych.

Winny jest nie ten co grzeszy, lecz ten, co szerzy ciemnotę.

Każdemu z nas zdarzyło się, że dręczony strasznymi przypuszczeniami postawił pytanie, a potem zasłaniał sobie uszy, żeby nie słyszeć odpowiedzi.

Pozostać w raju i być w nim szatanem? Wrócić do piekła i stać się tam aniołem?

Wystarczy zadać sobie trochę trudu, by pokrzywa stała się użyteczną; zaniedbana staje się szkodliwą. Wtedy ją niszczymy. Iluż jest ludzi podobnych pokrzywie! - Po chwili milczenia dodał: - Zapamiętajcie sobie, moi drodzy, nie ma złych roślin i nie ma złych ludzi. Są tylko źli ogrodnicy.

Nie można bezkarnie czytać głupot.

Albowiem tam, gdzie już nie ma nadziei, pozostaje jeszcze śpiew

Nie lękajmy się nigdy złodziei ani morderców. To niebezpieczeństwa zewnętrzne, niebezpieczeństwa błahe. Lękajmy się samych siebie.[...] Prawdziwie wielkie niebezpieczeństwa są wewnątrz nas.

Miasta, podobnie jak lasy, mają swoje ostępy, w których kryje się to, co najzłośliwsze i najniebezpieczniejsze. Tylko że to, co się tak ukrywa w miastach, jest okrutne, plugawe i małe - czyli szpetne; to zaś, co ukrywa się w kniejach, jest okrutne, dzikie i wielkie - czyli piękne. Jeśli wybierać między norami, lepsze są nory zwierząt niż ludzi.

Nie wystarcza być szczęśliwym, trzeba być zadowolonym z siebie.

- Co to jest kot? (...) - To poprawka. Pan Bóg, stworzywszy mysz, powiedział sobie: "Oho, palnąłem głupstwo!". I stworzył kota. Kot to korekta myszy. Mysz i kot to przejrzana i poprawiona odbitka dzieła stworzenia. - Joly

Pociąga nas zwykle to, czego brak nam samym.

On śpi.
Choć los dla niego był twardy i wrogi.
On żył, dźwigając brzemię doli męczennika.
A kiedy z jego życia zniknął anioł drogi, zgasł tak, jak gaśnie dzień kiedy słońce znika.

Kobiety bawią się swoją urodą jak dzieci nożem. I ranią się.

Samotność czyni z ludzi geniuszów lub idiotów.

Nie można nakłonić umysłu, by poniechał jakiejś myśli, tak jak nie można zmusić morza, by nie zalewało brzegu. Dla marynarza zwie się to przypływem; da winowajcy - wyrzutem sumienia. Bóg wzburza duszę jak ocean.

Obecność aniołów zwiastuje bliskość raju.

Gdyby ani jeden człowiek na świecie nie kochał, słońce by zgasło.

Podróżować - to rodzić się i umierać co chwila.

To, co się mówi o ludziach - prawda czy fałsz - częstokroć może tak samo zaważyć na ich życiu, a zwłaszcza na ich losie, jak własne ich uczynki.

Ludzie znękani nie oglądają się za siebie. Wiedzą aż nadto dobrze, że zły los idzie za nimi w trop.

Nigdy nie przestawał przypominać tej haniebnej daty, roku 1772, tego dzielnego i szlachetnego ludu zniszczonego przez zdradę, tej potrójnej zbrodni, tej potwornej zasadzki, prototypu, patrona wszystkich późniejszych rozbiorów, które do tego czasu uderzyły w wiele szlachetnych narodów, wymazując, by tak rzec, metryki ich urodzin. Wszystkie społeczne zamachy stanu współczesności, wywodzą się z rozbiorów Polski.