Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Kto wie, może mają rację, może nasze uczucia doprowadzają nas do szaleństwa. Może miłość rzeczywiście jest chorobą i lepiej by nam było bez niej.

Kto wie, może mają rację, może nasze uczucia doprowadzają nas do szaleństwa. Może miłość rzeczywiście jest chorobą i lepiej by nam było bez niej.

-W takim razie chciałbym o coś zapytać. Myśli pan, że muzyka ma siłę mogącą zmienić człowieka? Chodzi o to, że kiedyś usłyszy się jakąś muzykę i od tego coś się w człowieku tak jakby mocno przestawi? Pan Oshima kiwnął głową.- Oczywiście. To się zdarza. Doświadczamy czegoś i od tego coś się w nas zmienia. To jak reakcja chemiczna. Potem sprawdzamy swój własny stan i odkrywamy, że wszystkie podziałki przesunęły się o jedno oczko. Nasz świat się poszerzył. Ja tez tego doświadczyłem. Nie zdarza się to często, ale zdarza. Jak z miłością.

-W takim razie chciałbym o coś zapytać. Myśli pan, że muzyka ma siłę mogącą zmienić człowieka? Chodzi o to, że kiedyś usłyszy się jakąś muzykę i od tego coś się w człowieku tak jakby mocno przestawi? Pan Oshima kiwnął głową.- Oczywiście. To się zdarza. Doświadczamy czegoś i od tego coś się w nas zmienia. To jak reakcja chemiczna. Potem sprawdzamy swój własny stan i odkrywamy, ż...

Miłość to siła pozytywna (...) Miłość to rzucony w wodę kamień i jeśli byłoby dosyć kamieni, a wszyscy kochalibyśmy razem, to kręgi na wodzie stałyby się w końcu tak potężne, że przekroczyłyby morze, zalewając wszystkich nienawistników i cyników (...) Bujdy, co? To bujdy...!

Miłość to siła pozytywna (...) Miłość to rzucony w wodę kamień i jeśli byłoby dosyć kamieni, a wszyscy kochalibyśmy razem, to kręgi na wodzie stałyby się w końcu tak potężne, że przekroczyłyby morze, zalewając wszystkich nienawistników i cyników (...) Bujdy, co? To bujdy...!

Życie innych ludzi - myślał, idąc wolnym krokiem w kierunku domu - oceniam według własnych doświadczeń. Nie byłem szczęśliwy, a więc mówię, że nie ma, nie istnieje szczęście. Nie byłem kochany, nie byłem nikomu drogi i potrzebny, a więc mówię, że nie ma miłości, że wszyscy żyją w pustce. Nie potrafiłem przejąć się żadną prawdą, a więc mówię, że nie istnieje nic prócz kłamstwa. To ohydne! Lecz jednocześnie, czyż uwierzy w szczęście ten, kto żył, jadł, pracował, spotykał się dzień w dzień z innymi ludźmi, a nie był szczęśliwy? Czyż nie będzie drwił z miłości ten, kto wlókł się przez kilkadziesiąt lat swego życia, cierpiał, spotykał wielu ludzi - a był sam? Swoim życiem sądzi się życie innych, o ogólnym sensie życia decyduje przecież własne - nic więcej.

Życie innych ludzi - myślał, idąc wolnym krokiem w kierunku domu - oceniam według własnych doświadczeń. Nie byłem szczęśliwy, a więc mówię, że nie ma, nie istnieje szczęście. Nie byłem kochany, nie byłem nikomu drogi i potrzebny, a więc mówię, że nie ma miłości, że wszyscy żyją w pustce. Nie potrafiłem przejąć się żadną prawdą, a więc mówię, że nie istnieje nic prócz kłamstwa....

Wątpliwości, kompromisy i rozczarowania - te duże i te niewielkie - osiadają zazwyczaj wokół oczu, choć w zasadzie nie ma reguły. Nadzieje czają się wokół ust, lecz zgorzkniałość i nieustępliwość zachowują się podobnie. Poczucie humoru łatwo zauważyć wokół brwi, tak jak skłonność do oszukiwania samego siebie. Dodajmy do naszej obserwacji ułożenie głowy na szyi, pochylenie ramion i linię pleców, a dowiemy się znacznie więcej.

Wątpliwości, kompromisy i rozczarowania - te duże i te niewielkie - osiadają zazwyczaj wokół oczu, choć w zasadzie nie ma reguły. Nadzieje czają się wokół ust, lecz zgorzkniałość i nieustępliwość zachowują się podobnie. Poczucie humoru łatwo zauważyć wokół brwi, tak jak skłonność do oszukiwania samego siebie. Dodajmy do naszej obserwacji ułożenie głowy na szyi, pochylenie ramio...

Znaleźć człowieka, z którym można porozmawiać nie wysłuchując banałów, komunałów, idiotyzmów, cwaniackich łgarstw, fałszywych zapewnień, tanich sprośności lub specjalistycznych bełkotów "fachowca", dla którego branżowe wykształcenie (plus umiejętność trzymania widelca) jest całą jego kulturą, kogoś bez płaskostopia mózgowego i bez lizusowskiej mentalności — to znaleźć skarb.

Znaleźć człowieka, z którym można porozmawiać nie wysłuchując banałów, komunałów, idiotyzmów, cwaniackich łgarstw, fałszywych zapewnień, tanich sprośności lub specjalistycznych bełkotów "fachowca", dla którego branżowe wykształcenie (plus umiejętność trzymania widelca) jest całą jego kulturą, kogoś bez płaskostopia mózgowego i bez lizusowskiej mentalności — to znaleźć skarb.

Nie chciałam potępiać całego tego miejsca, ale nieszczęście kocha towarzystwo i rozprzestrzeniało się ono wokół jak plaga os. Uśmiechy na twarzach tych kobiet były tak plastikowe jak karty kredytowe, które miałam zamiar ukraść.

Nie chciałam potępiać całego tego miejsca, ale nieszczęście kocha towarzystwo i rozprzestrzeniało się ono wokół jak plaga os. Uśmiechy na twarzach tych kobiet były tak plastikowe jak karty kredytowe, które miałam zamiar ukraść.

Nawet jeśli wejdzie się na sam szczyt,z którego widać tylko słońce,to nigdy nie należy zapominać o swojej głupiej rodzinie;nie wolno wstydzić się biedy i nędzy,z której się wyszło.Nie wiadomo bowiem,co przyniesie przyszłość i jak potoczą się nasze losy.Z piedestału bardzo łatwo się spada,moja droga.Sama teraz widzisz,jakie to wszystko kruche i ułudne - pozycja,szczęście i pieniądze.

Nawet jeśli wejdzie się na sam szczyt,z którego widać tylko słońce,to nigdy nie należy zapominać o swojej głupiej rodzinie;nie wolno wstydzić się biedy i nędzy,z której się wyszło.Nie wiadomo bowiem,co przyniesie przyszłość i jak potoczą się nasze losy.Z piedestału bardzo łatwo się spada,moja droga.Sama teraz widzisz,jakie to wszystko kruche i ułudne - pozycja,szczęście i pieni...

Gdybym miała władzę nad światem, pieniądze nie byłyby w użyciu.

Gdybym miała władzę nad światem, pieniądze nie byłyby w użyciu.