Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Archer’s voice (z opinii na portalu L.C. wynika, że ukazała się wcześniej pod tytułem "Bez słów"). Reklamowany na stronie tytułowej jako romans wszechczasów (wg Goodreads) to standardowa dla tego typu literatury pozycja. Opowiadana prostym językiem historia związku dwojga młodych ludzi doświadczonych traumatycznymi przeżyciami kształtującymi charakter ich wzajemnej relacji. Jeśli pominąć tytułowego Archera (z uwagi na rodzaj jego niepełnosprawności i jej wpływ na osobowość bohatera) - jednowymiarowymi bohaterowie. Archer od lat żyje na uboczu, zamknięty w sobie i ignorowany przez ludzi z miasteczka dopóki sytuacji nie odmieni pojawienie się Bree. Intryga w sumie jednak banalna. W połowie książki zacząłem odnosić wrażenie, że Autorce zaczęło brakować pomysłu jak dalej należy poprowadzić tę opowieść. Treść zaczynają wtedy wypełniać opisy zbliżeń. Szkoda, że nie wykorzystano lepiej i bardziej szczegółowo obiecującego narracyjnie wątku związanego z incydentem powrotu bohaterki do Cincinatti, w związku z prowadzonym tam śledztwem, w celu identyfikacji zabójcy. Ocena pomiędzy 6 a 7, czyli 6,5.