Najnowsze artykuły
- ArtykułyPodróże, sekrety i refleksje – książki idealne na relaks, czyli majówka z literaturąMarcin Waincetel10
- ArtykułyPisarze patronami nazw ulic. Polscy pisarze i poeci na początekRemigiusz Koziński40
- ArtykułyOgromny dom pełen książek wystawiony na sprzedaż w Anglii. Trzeba za niego zapłacić fortunęAnna Sierant10
- ArtykułyPaul Auster nie żyje. Pisarz miał 77 latAnna Sierant6
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Jason Gibb
1
6,5/10
Pisze książki: biografia, autobiografia, pamiętnik
Ten autor nie ma jeszcze opisu. Jeżeli chcesz wysłać nam informacje o autorze - napisz na: admin@lubimyczytac.pl
6,5/10średnia ocena książek autora
40 przeczytało książki autora
83 chce przeczytać książki autora
0fanów autora
Zostań fanem autoraKsiążki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Dolce Vita. Opowieść o oliwnym gaju we Włoszech
Cathy Rogers, Jason Gibb
6,5 z 33 ocen
120 czytelników 6 opinii
2013
Najnowsze opinie o książkach autora
Dolce Vita. Opowieść o oliwnym gaju we Włoszech Cathy Rogers
6,5
Cathy Rogers i Jason Gibb nie mają swoich biografii - a przynajmniej nie tak rozbudowanych, jak byśmy tego chcieli lub spodziewali się po autorach książki. Powodem tego jest fakt, że są to najzwyklejsi ludzie, którzy rzucili dawne życie w USA i przenieśli się do Włoszech, by otworzyć firmę i sprzedawać oliwę wytłoczoną z własnych oliwek. Jak postanowili, tak zrobili, a "Dolce vita" to pamiętnik zawierający historię rozwoju ich przedsięwzięcia o jakże uroczej nazwie "Nudo".
Pierwsze, co rzuciło mi się w oczy, to fakt, że jak na pamiętnik, mamy do czynienia z całkiem obszerną, pełnowartościową książką. Wspomnienia Cathy i Jasona dopełniają ich prywatne fotografie, a także zestaw pięćdziesięciu przepisów z oliwą extra virgin w roli głównej. Na początku byłam tym zaskoczona, ale zaraz potem doszłam do wniosku, że to rewelacyjny pomysł. Część potraw z owych przepisów wygląda naprawdę zachęcająco i na pewno wykorzystam tę książkę do pichcenia - i to niejeden raz. Załączone zdjęcia podobają mi się jeszcze bardziej, ponieważ nie są to wyreżyserowane scenki rodzajowe, lecz prawdziwe fotki z życia wzięte. Szczególnie pięknie prezentują się widoki ich gaju oliwnego o poranku. Coś niesamowitego!
"Dolce vita", choć na taką nie wygląda, jest naprawdę wyjątkową książką. Cechuje ją lekki, przyjemny styl, niczym niewymuszony i nastawiony na pamiętnikarską formę. Nie widać w niej ani krztyny sztuczności, którą często można dostrzec w książkach fabularnych. Jest niczym więcej niż historią opartą na faktach, która wzbudziła mój podziw, a do autorów - szacunek. Trzeba być naprawdę odważnym, by porzucić świetnie płatne posady (oboje pracowali jako producenci programów telewizyjnych i mieszkali w Los Angeles) i zająć się czymś tak niepewnym... Czymś, na czym Cathy i Jason nie do końca się znali. Ich historia obfituje we wzloty i upadki, niemniej jednak najbardziej charakterystyczną cechą tej uroczej pary jest dewiza: "Nigdy się nie poddawaj". Choć momentami waliło się i paliło, oni hardo dążyli do tego, by dopiąć swego. I udało im się! Jest to wspaniały sukces, który wiele osób skazałoby z góry na porażkę. Jest to również dowód na to, że warto walczyć o swoje marzenia, bo przy chęciach i determinacji uda się je spełnić.
Zdecydowanie największym plusem książki jest to, że w niezwykle rozległy sposób opisuje powstawanie firmy "Nudo". Dzięki temu zabiegowi możemy śledzić etapy jej rozwoju i poznać Włochy od zupełnie innej strony! To nie jest typowa literatura podróżnicza, ani typowy pamiętnik. "Dolce vita" to udane połączenie obydwu tych gatunków, dzięki czemu książka nabiera zalet i z pewnością spodoba się wielu czytelnikom.
Szczególnie polecam tę pozycję miłośnikom słonecznej Italii - po to, by przekonali się o tym, że nie zawsze świeci tam słońce. Ponadto polecam tę książkę amatorom oliwy z oliwek - po to, by przekonali się jak długa droga dzieli oliwki z gaju oliwnego do tłoczonej extra virgin. A na koniec polecam "Dolce vita" wszystkim czytelnikom - po to, by zobaczyli jak fajną książkę bez fabuły można znaleźć na polskim rynku książki.
Ocena: 5/6
Dolce Vita. Opowieść o oliwnym gaju we Włoszech Cathy Rogers
6,5
Takie książki stanowią obraz zderzenia się bohaterów z rzeczywistością, o której nie mieli wielkiego pojęcia. A to wszystko co wydawało im się, że już wiedzą muszą zweryfikować pod kątem panujących w danym regionie obyczajów. Muszą przejść prawdziwą szkołę życia, żeby zrozumieć czym ono jest właśnie w tym miejscu, które wybrali na swój nowy dom. Jednych rzeczy uczą się z poświęceniem i świadomie, innych nabywają ot tak, jakby przylegały do nich mimochodem, nie rejestrując tego rozumem, a na poziomie zmysłów, odczuwania. O czym zdadzą sobie sprawę dużo później. ich historia nie jest pokazana jako idylla, a walka a to o sprawne funkcjonowanie domu, bo albo problemy z instalacja, albo brak wody no i wymagający gaj oliwny, który zakupili w opłakanym stanie. Byli dyletantami nie posiadającymi na początku świadomości, ile pracy muszą włożyć, by ich przedsięwzięcie miało możliwość spełnić się. Może i znaleźli się w malowniczej krainie, zakątku, który daje odetchnąć po dotychczasowym zajęciu, pracy na wyścigi, jednak nawet życie na prowincji wymaga dużego wysiłku by poczuć spełnienie. Ten wysiłek należy włożyć nie tylko w pracę i miłość do ziemi, ale w uszanowanie i zaakceptowanie odmiennej kultury by można było tam rzeczywiście się zadomowić.
Sama nie wiem, ale mam mieszane uczucia po przeczytaniu tej pozycji. Tematyka przyjemna i dość ciekawie opowiedziana, tak sama przeprowadzka i odnajdywanie się bohaterów w nowych okolicznościach, jak i zasadnicze kwestie kulturowe Italii. Opowieść jest ciągłością wydarzeń, ale jedne rozdziały bardzo mi się podobały, a inne nie zainteresowały mnie specjalnie swoją treścią. Nie wiem na ile jest tu wkładu Cathy, a na ile wypowiedział się Jason, ale odnosiłam takie wrażenie, jakby raz opowiadało jedno po czym drugie. Jednak wśród książek o tematyce urządzania się w nowym miejscu na prowincji Włoch czy Francji, na pewno jedna z lepszych i godna polecenia.