cytaty z książek autora "Wojciech Chmielarz"
Podobno taka miłość jest najsilniejsza.
- Jaka?
- Platoniczna. Bo nigdy się nie spełnia. Nie mamy szans przekonać się, jakby było naprawdę. Zostają same marzenia.
Podobno najbardziej żałujemy tych rzeczy, których nie zrobiliśmy.
Kłamstwo.
Najbardziej żałujemy tego, czego się nie da naprawić.
Wiele w Polsce się zmieniło i wiele się zmieni, ale jedno pozostanie niewzruszone aż do końca świata - przekonanie, że gorzała jest święta.
Ale teraz młodzież jest jakaś dziwna. Od razu skurwiona. Jakby z taśmy ich wypuścili z wadą fabryczną.
A jeśli ci na czymś zależy, sam musisz sobie to wywalczyć, a nie oczekiwać, że ktoś ci to da.
Matki tak po prostu mają. Strach o dziecko pojawia się, kiedy po raz pierwszy słyszą krzyk niemowlęcia i towarzyszy im już zawsze. W dobrych chwilach tkwi gdzieś w najciemniejszych zakamarkach mózgu przykryty grubym dywanem pogodnych myśli i tli się ledwo, ledwo. Nigdy jednak nie gaśnie i niewiele potrzeba, by wybuchnął jasnym, gorącym płomieniem.
- Po prostu zdałam sobie sprawę, że jesteśmy jak zły sen posła PiS-u: patchworkowa rodzina, dwie pary po rozwodzie, ojciec czarny. Szkoda, że mama nie jest lesbijką. Miałabym komplet. A może jest? Muszę ją spytać.
...Mieszkasz w Polsce, chłopie, tutaj jak ktoś ma okazję wpakować cię w szambo, to zrobi to dla samej radości patrzenia, jak się w nim taplasz..."!
Koszmary trwały od tak dawna, że czasami miała wrażenie, że stały się jej immanentną częścią. Nowym organem ciała, chociaż bolesnym i niepotrzebnym. Nowotworem snów.
Czy tak naprawdę na tym ma polegać dorosłe życie? Na ciągłym poprawianiu wszystkiego i nieustających rozczarowaniach...
Zawsze trzeba iść swoją drogą. Tam, gdzie jeszcze nikt nie odważył się iść.
W każdym razie są w życiu takie chwile, które decydują o tym, jak będzie wyglądać twoja przyszłość. To była jedna z nich. Chciałabym zobaczyć, co by się stało, gdyby jedno z nas miało trochę więcej odwagi. Może nic. A może wszystko.
Ból jest zawsze uczuciem subiektywnym. Nie da się go zmierzyć. Wszystkie opracowane przez medycynę skale są tylko przybliżone. Ja teraz czułem się tak, jakby ktoś wyciął mi kawałek serca.
Gdyby był kobietą, podeszłaby do niego i uściskała. Ale nie był, a ona nie miała pojęcia, jak zareagować, jakim gestem go pocieszyć, jakie słowa wypowiedzieć. Żeńską żałobę zawsze przeżywa się wspólnie, całą rodziną - z siostrami, córkami, ciotkami. Kobiety wiedzą, że w takich chwilach trzeba być razem, że czas może leczy rany, jednak tylko wspólna troska pozwala się im ostatecznie zabliźnić. Męską żałobę kwituje się suchymi kondolencjami i krótkim uściskiem dłoni. Później pozostaje samotność.
Są w życiu takie chwile, które decydują o tym , jak będzie wyglądać twoja przyszłość. To była jedna z nich.
...w tym niedoskonałym świecie to, co jest doskonałe, musi być sztuczne. Doskonałość to kłamstwo.
Wracasz wypełniony wściekłością. Jesteś gotów to skończyć. I wtedy ją widzisz. Kobieta, która zmarnowała ci życie, nigdy nie powiedziała dziękuję, zdradziła cię, siedzi przy na wpół wygasłym ognisku. Te same blond włosy, ta sama pomarańczowa bluza. Przy stosie drewna leży mała siekierka. Podnosisz ją. Uderzasz.
Każdy mógł się pomylić.
Zachłannie dopalała papierosa, jakby chciała natychmiast dostać raka płuc, a nie czekać na niego kolejne dwadzieścia lat.
Zawsze trzeba liczyć na najlepsze, ale przygotowywać się na najgorsze.
Prokurator, który prowadził sprawę, był facetem starej daty. Szlify zdobywał jeszcze w PRL-u i nie wierzył w takie rzeczy jak prawa zatrzymanego.
Musiał coś robić, wypełniać kolejne dni, bo najbardziej na świecie bał się bezczynności. Czuł wtedy, jak jego kości kruszeją, mięśnie tężeją i zapadają się w sobie, a mózg zmienia w galaretę.
- Masz się pokazywać! Pokazywać i jeszcze raz pokazywać! A najlepiej, gdyby jeszcze cycek ci wyskoczył. Chociaż nie, to dziki kraj, tutaj tylko Matka Boska może pokazywać cyca. I to wyłącznie w kościele.
Nie musisz biec szybciej od niedźwiedzia tylko od kolesia, który ucieka razem z tobą.
Państwo, które jest ułomne i nieruchliwe, ale jak się wkurwi to nikt nie jest w stanie go powstrzymać.
(...) życie należy traktować jako szansę. Tylko od nas zależy, czy z niej skorzystamy, czy nie.