Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Zupełnie nie rozumiem, dlaczego tematem numeru uczyniono wywiad z Masłowską, bo ani on ciekawy, ani kontrowersyjny, ani nowatorski. Okładkę można zatem uznać za tani chwyt marketingowy, a takie zabiegi zawsze robią na mnie jak najgorsze wrażenie. Ten numer broni się jednak materiałami dotyczącymi reportażu i dziwię się, że ten motyw właśnie nie znalazł się na okładce. Z prawdziwą przyjemnością przeczytałam wywiady z Mariuszem Szczygłem - o sztuce pisania reportażu i docierania do prawdziwej natury człowieka, z Małgorzatą Szejnert - o posłannictwie reportera; a także teksty Katarzyny Surmiak-Domańskiej o relacjach między dziennikarzem a bohaterem wywiadu, artykuł Wojciecha Jagielskiego - o roli prawdy w reportażu. Z kolei fragment książki "Farby wodne" Lidii Ostałowskiej pochłonął mnie na tyle, że zamierzam sięgnąć po całość. Wszystkie te teksty przypominają o coraz mniej docenianym gatunku, jakim jest reportaż. Wymaga on bowiem od autora nie tylko giętkiego języka i lekkiego pióra, ale i wielkiej rzetelności, wytrwałości, obiektywizmu i zaangażowania. Także zmysłu obserwacji i zdolności docierania do najgłębiej skrywanych emocji. A tego - niestety ! - wielu dziennikarzom i pisarzom po prostu brakuje. Na uwagę zasługują jeszcze: - tekst o wieczorach autorskich (mnóstwo anegdot, zabawnych i poważnych),- wywiad z Henrykiem Grynbergiem (co prawda, dość nerwowy, ale ciekawy i emocjonalny). Wielki minus daję natomiast: - (kolejny raz) za wstępniak pana Bryndala, - oraz bardzo pobieżne materiały - o Catherine Deneuve, o seksie w literaturze; no i za wspomniany wywiad z Masłowską - obsesyjnie egocentryczny i powtarzający wciąż te same myśli.