Jack Goody

sir Jack Goody (ur. jako John Rankine Goody) – brytyjski antropolog.
W latach 1954–1959 był asystentem w dziedzinie antropologii, a w latach 1959–1960 wykładowcą w dziedzinie archeologii i antropologii społecznej, w 1971 roku został wybrany na stanowisko profesora antropologii społecznej (William Wyse Professor of Social Anthropology), od roku 1973 do 1984 piastował stanowisko profesora tytularnego antropologii społecznej (William Wyse Professorship of Social Anthropology), Karierę rozpoczął od studiów nad zwyczajami i organizacją społeczną ludu LoDagaa z północnej Ghany, potem rozszerzył zainteresowania – zaczął pisać na tematy tak różne, jak dziedziczenie, obrzędy pogrzebowe, zwyczaje małżeńskie i kulinarne. We swojej twórczości wyróżniał trzy główne nurty: zagadnienia związane z rodziną i małżeństwem, piśmiennością, oraz kulturami kulinarnymi i florystycznymi.

Autor lub współautor wielu publikacji. Ważniejsze z nich to: "The Social Organisation of the LoWiili" (1956), "Death, Property and the Ancestors. A Study of the Mortuary Customs of the LoDagaa of West Africa" (1962), "Następstwa piśmienności (wspólnie z Ianem Wattem, 1963, wyd. pol. 2007), "Comparative Studies in Kinship" (1969), "The Myth of the Bagre" (1972), "The Character of Kinship" (1973), "Cooking, Cuisine, and Class. A Study in Comparative Sociology" (1982), "Logika pisma a organizacja społeczeństwa" (1986, wyd. pol. 2006), "The Culture of Flowers" (1993), "Food and Love. A Cultural History of East and West" (1998), "Kapitalizm i nowoczesność. Islam, Chiny, Indie a narodziny Zachodu" (2004, wyd. pol. 2006), "Kradzież historii" (2007, wyd. pol. 2009).
Sir Jack Goody żył 95 lat.

Żona: Esther Newcomb.