Edmond Jabès

Poeta żydowski, urodzony we francuskojęzycznej rodzinie żydowskiej. W 1956 roku wskutek antysemickiej polityki Nasera zmuszony został do opuszczenia Egiptu.
Osiedlił się w Paryżu, gdzie zaprzyjaźnił się z surrealistami: Maxem Jacobem, Paulem Eluardem i René Charem. Nigdy nie związał się jednak z tyum ruchem, stając się żydowskiego „egzegetą wygnania”. W rozmowie z Paulem Austerem stwierdził: „Fakt nagłej konieczności doswiadczenia pewnego stanu, stanu bycia Żydem, wszystko dla mnie zmienił. Zostałem postawiony przed nowymi problemami i to doprowadziło mnie do nowego rodzaju pytań”. Od tej pory opisuje stan metafizycznego wygnania, którego symbolami stają się pustynia, nieobecność, światło, milczenie, nieobecność, nicość – a przede wszystkim Księga.