Ernest Gellner

Na pytanie czym jest postmodernizm, odpowiadam: Nie wiem! I odkąd próbowałem się dowiedzieć, to aż dotąd nie udało mi się to osiągnąć. Może jak bym zamówił roczną prenumeratę GW, to udało by mi się to sprawniej jakoś przyjąć, nie wiem Iluminacja, Lśnienie... Nie ważne. Książka sama w sobie pokazuje już trochę nieaktualne sprawy, podziały i hierarchię, choć z laickiego punktu widzenia, dawno nie czytałem tak przystępnej charakterystyki Islamu i najważniejszych nurtów, czy postaw wobec Transcendencji i Objawienia. Co do owego nieszczęsnego postmodernizmu, wiadome jest jedno. Jest on relatywizmem, a ten jak wiadomo z praktyki prowadzi do nihilizmu, a ten ostatni jak również jest nam znane z empirii, do rozkładu społeczeństwa. Ostatecznie dziatki i dziateczki, Dany Browny i Dawkinsy, potrzeba rozsądnej alternatywy, bo od samego utłuczenie Boga za pomocą literacko-historyczno-nieporównawczej metody, daleka droga do życia wedle sensu. Piszę tak, bo nigdy w życiu nie czytałem większego idiotyzmu niż owe partie, w których R. Dawkins tłucze Boga (Biblie czyta się integralnie). Kończąc, książkę warto przeczytać, by zobaczyć gdzie R. Dawkinsy i inne Dennetty się mylą i jak to pod patronatem wszystkich liczących się w dzisiejszym świecie tytułów, można szerzyć herezję na masową skale. Co ciekawsze, pan Gellener był człowiekiem niewierzącym.