Moim zdaniem z pracy tej bardziej skorzystać powinni zwolennicy psychoanalizy niż jej przeciwnicy. Nie chodzi bynajmniej o uświadamianie jakichś niebezpieczeństw, nie chodzi o przestrogi. Chodzi o większą świadomość czym ona jest gdyż zwolennik psychoanalizy nie jest w stanie tego wszystkiego dostrzec samodzielnie. Warto poszerzyć swój pogląd na ten temat. Przeciwnicy - z kolei - niewiele na tej książce skorzystają bowiem oni wszystko to już wiedzą, najczęściej poprzez swój wypaczony jej obraz. I rację ma tutaj Z. Freud pisząc, że psychoanalizy nie da się zrozumieć nie poddawszy się jej. Zamknięty, irracjonalny system - o czym również Mistrz wspomina, moim zdaniem mając więcej racji niż Gellner. I to jest centralny, osiowy punkt zwrotny tej pracy. Albo w jedną stronę, albo w drugą - przy czym i jedni i drudzy mają rację. Gellner bardzo trafnie opisuje też z socjologicznego punktu widzenia rozprzestrzenianie się tej teorii, zdobywanie popularności. Wielu zwolenników i równie liczne grono przeciwników. Przejść obojętnie się nie da. Od jednostki zależy czy uda się wgłąb tego zamkniętego koła i wyrobi sobie własne zdanie czy pozostanie ignorantem wierzącym na słowo. Autor znany jest ze zwlaczania zamkniętych systemów: psychoanalizy i komunizmu... Zastanawia mnie tylko, dlaczego on tego wszystkiego nie widzi także w kapitalizmie, który wg mnie jest równie zamknięty i irracjonalny. Taka dygresja na koniec.

Moim zdaniem z pracy tej bardziej skorzystać powinni zwolennicy psychoanalizy niż jej przeciwnicy. Nie chodzi bynajmniej o uświadamianie jakichś niebezpieczeństw, nie chodzi o przestrogi. Chodzi o większą świadomość czym ona jest gdyż zwolennik psychoanalizy nie jest w stanie tego wszystkiego dostrzec samodzielnie. Warto poszerzyć swój pogląd na ten temat. Przeciwnicy - z...