Marjorie White Pellegrino

Czy można być nadmiernie miłym? Czy bycie uprzejmym się opłaca? Czy w każdej sytuacji życiowej musimy być potulni, grzeczni i ułożeni? Na te pytania świetnie odpowiada nam autorka książki „Zbyt miła”. Ta maleńka książeczka opowiada historię Ani, która w domu, w szkole, na podwórku chce być zawsze miła i uprzejma. Kiedy kolega na boisku prosi o piłkę – Ania mu ją daje, za co jej koleżanki są złe. Podczas zabawy koleżanki proszą o podzielenie się ciasteczkiem – Ania się dzieli, sama nie kosztując pysznego smakołyku. Ania ustępuje miejsca koleżankom, pomaga im, a one to brzydko wykorzystują. Twierdzą bowiem, że przecież Ania zawsze im pomoże, bo jej uprzejmość jest wyjątkowo silnie ukształtowana. Ale Ania cierpi, czuje się nieakceptowana, wykorzystywana i zła, że ciągle ustępuje innym. Smutek Ani jest widoczny dla rodziny. Najbliższym sprzymierzeńcem dziewczynki jest kochany Dziadek, którego ulubionym zajęciem jest praca w ogródku. To on – jako mędrzec i autorytet – tłumaczy Ani na czym polega jej zbytnia uprzejmość i co to jest asertywność. Dzięki Dziadkowi Ania uczy się mówić „nie” i dbać o własne dobro. „Zbyt miła” to uroczo i mądrze napisana książka o kwestii nad którą się w życiu codziennym nie zastanawiamy. Raczej wszyscy uczulają dzieci, aby były miłe, grzeczne, ciche i zawsze kulturalne. Książka pokazuje, że warto być miłym, ale trzeba pomyśleć o sobie, o własnych potrzebach i pragnieniach. Trzeba umieć powiedzieć „nie”. W książce Ania zyskuje przyjaciół nie wtedy kiedy we wszystkim ulega, lecz w momencie kiedy potrafi być pewna siebie i racjonalnie i asertywnie dyskutuje z rówieśnikami. Bardzo ucząca i edukacyjna opowieść, która może być pomocna dla rodziców, nauczycieli czy opiekunów. Dla samych dzieci będzie świetną lekturą z dobrą historią, pięknymi ilustracjami i cudownym morałem.