Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Po dramatycznych wydarzeniach z poprzedniego tomu z całego Neo Tokio zostają jedynie ruiny. Na zgliszczach starego porządku Akira do spółki z Tetsuo zaczynają tworzyć własne państwo – Wielkie Cesarstwo Tokijskie. Tym razem jest to postapokalipsa pełną gębą – w poprzednich tomach wprawdzie była mowa o III wojnie światowej, ale tutaj widać zniszczenia, całkowite zdziczenie obyczajów i powrót do ślepej wiary w siły nadprzyrodzone. Na tym gruncie Tetsuo z łatwością zdobywa władzę wykorzystując do tego biernego Akirę. Na dodatek wierność jego poddanych wcale nie jest taka bezsensowna – ci najbardziej zaufani dostają w nagrodę część mocy. Proces ten jednak wcale nie jest taki bezbolesny i ma swoją cenę, a zyskane umiejętności wydają się bardziej przerażającą parodią prawdziwej siły. Chyba po raz pierwszy w serii pojawiają się pewne dawki erotyki – jednakże te najbardziej erotyczne sceny są przekładane bardzo niepokojącymi sekwencjami – dobry zabieg bawiący się oczekiwaniami czytelnikami. Przy okazji pojawia się również golizna w dosyć niecodziennym ujęciu – rozumiem, że to miał być prztyczek w nos dla bardziej niewyżytych odbiorców. Rysunkowo nie ma tu już niestety takich fajerwerków jak w poprzednich tomach, ale i tak jest całkiem nieźle, chociaż niestety zdarzają się babole jak chociażby nieumiejętne wykorzystanie komputera przy jednej z manifestacji telekinezy. Warto wspomnieć, że w tym tomie powraca streszczenie wydarzeń z wcześniejszych odcinków – szkoda, że jest ono napisane dosyć małą czcionką – strasznie ciężko się czyta taką ścianę tekstu. Podsumowując, jak na razie najlepszy tom serii. Dla fanów klimatów postapokaliptycznych jest to naprawdę pozycja obowiązkowa.