Najnowsze artykuły
- ArtykułySpecjalnie dla pisarzy ta księgarnia otwiera się już o 5 rano. Dobry pomysł?Anna Sierant59
- ArtykułyKeith Richards, „Życie”: wyznanie człowieka, który niczego sobie nie odmawiałLukasz Kaminski2
- ArtykułySzczepan Twardoch pisze do prezydenta. Olga Tokarczuk wśród sygnatariuszyKonrad Wrzesiński26
- ArtykułySkandynawski kryminał trzyma się solidnie. Michael Katz Krefeld o „Wykolejonym”Ewa Cieślik2
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Gerard Labuda
56
7,5/10
Urodzony: 28.12.1916Zmarły: 01.10.2010
prof. zw. dr hab Gerard Labuda - polski historyk.
Pochodził z rodziny kaszubskiej.
Studiował na następujących uczelniach: Uniwersytet Poznański, Uniwersytet w Lund (Lunds universitet) i warszawski Uniwersytet Ziem Zachodnich (II wojna światowa).
Specjalista z zakresu historii Pomorza i Kaszub.
Wiceprezes Polskiej Akademii Nauk (1984-1989).
Prezes Polskiej Akademii Umiejętności (1989-1994).
Doktor honoris causa sześciu największych polskich uczelni.
Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski i Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.
Wybrane publikacje: "Studia nad początkami państwa polskiego" (Wyd. Uniwersytetu Adama Mickiewicza w Poznaniu, 1946),"Słowiańszczyzna pierwotna" (PWN, 1954),"Fragmenty dziejów Słowiańszczyzny Zachodniej t. I-III" (Wydawnictwo Poznańskie, 1964-1975),"Kaszubi i ich dzieje" (Oficyna Czec, 1996).
Żona: Alberta Wielopolska (1943-1999, jej śmierć),5 dzieci: córka i 4 synów.http://nauka-polska.pl/dhtml/raporty/ludzieNauki?rtype=opis&objectId=6447&lang=pl
Pochodził z rodziny kaszubskiej.
Studiował na następujących uczelniach: Uniwersytet Poznański, Uniwersytet w Lund (Lunds universitet) i warszawski Uniwersytet Ziem Zachodnich (II wojna światowa).
Specjalista z zakresu historii Pomorza i Kaszub.
Wiceprezes Polskiej Akademii Nauk (1984-1989).
Prezes Polskiej Akademii Umiejętności (1989-1994).
Doktor honoris causa sześciu największych polskich uczelni.
Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski i Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.
Wybrane publikacje: "Studia nad początkami państwa polskiego" (Wyd. Uniwersytetu Adama Mickiewicza w Poznaniu, 1946),"Słowiańszczyzna pierwotna" (PWN, 1954),"Fragmenty dziejów Słowiańszczyzny Zachodniej t. I-III" (Wydawnictwo Poznańskie, 1964-1975),"Kaszubi i ich dzieje" (Oficyna Czec, 1996).
Żona: Alberta Wielopolska (1943-1999, jej śmierć),5 dzieci: córka i 4 synów.http://nauka-polska.pl/dhtml/raporty/ludzieNauki?rtype=opis&objectId=6447&lang=pl
7,5/10średnia ocena książek autora
478 przeczytało książki autora
1 509 chce przeczytać książki autora
29fanów autora
Zostań fanem autoraSprawdź, czy Twoi znajomi też czytają książki autora - dołącz do nas
Książki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Historia dyplomacji polskiej : (połowa X-XX w.). T. 5 , 1939-1945
Gerard Labuda, Waldemar Michowicz
7,3 z 3 ocen
12 czytelników 0 opinii
1999
Święty Wojciech w polskiej tradycji historiograficznej. Antologia tekstów
Gerard Labuda, Ryszard Kiersnowski
5,5 z 2 ocen
5 czytelników 0 opinii
1997
Historia dyplomacji polskiej : (połowa X-XX w.). T. 4 , 1918-1939
Gerard Labuda, Piotr Łossowski
7,3 z 4 ocen
14 czytelników 0 opinii
1995
Monarchia pierwszych Piastów
Jerzy Strzelczyk, Gerard Labuda
7,1 z 12 ocen
47 czytelników 4 opinie
1994
Chrystianizacja Polski południowej
Jerzy Wyrozumski, Gerard Labuda
8,3 z 7 ocen
28 czytelników 2 opinie
1994
Dzieje Szczecina 1806-1945
Gerard Labuda, Bogdan Wachowiak
Cykl: Dzieje Szczecina (tom 3)
7,3 z 3 ocen
17 czytelników 2 opinie
1994
Studia nad początkami państwa polskiego. T. 2
Gerard Labuda
6,2 z 9 ocen
31 czytelników 1 opinia
1988
Studia nad początkami państwa polskiego. T. 1
Gerard Labuda
6,7 z 12 ocen
37 czytelników 2 opinie
1987
Dzieje Zakonu Krzyżackiego w Prusach
Gerard Labuda, Marian Biskup
7,1 z 45 ocen
115 czytelników 10 opinii
1986
Dzieje Szczecina wiek X-1805
Gerard Labuda
Cykl: Dzieje Szczecina (tom 2)
7,3 z 4 ocen
19 czytelników 2 opinie
1985
Stosunki polsko-niemieckie w historiografii część 2
Gerard Labuda, A.W. Walczak
0,0 z ocen
6 czytelników 0 opinii
1984
Dzieje Szczecina. Pradzieje
Gerard Labuda, Władysław Filipowiak
Cykl: Dzieje Szczecina (tom 1)
7,3 z 3 ocen
16 czytelników 1 opinia
1983
Słowiańszczyzna połabska między Niemcami a Polską
Jerzy Strzelczyk, Gerard Labuda
9,3 z 4 ocen
20 czytelników 0 opinii
1981
Najnowsze opinie o książkach autora
Mieszko II Król Polski (1025-1034). Czasy przełomu w dziejach państwa polskiego Gerard Labuda
6,9
Truizmem będzie stwierdzenie, że Profesor Gerard Labuda zaliczał się do grona jednego z najlepszych historyków zajmujących się epoką średniowiecza. Dorobek naukowy, liczący ponad 2 tysiące prac, mówi sam za siebie. Dodajmy do tego jeszcze umiejętność pisania w zajmujący sposób o dziejach, o których z uwagi na niezbyt liczny materiał źródłowy, wcale nie pisze się łatwo. Cóż, niełatwo jest „odpowiednie dać rzeczy słowo.” Ja ciągle się tego uczę….
Postać króla Mieszka II Lamberta dla sporej grupy czytelników może być dość anonimowa. Najczęściej w podręcznikach doczekał się krótkich wzmianek sprowadzających się do stwierdzenia „władca nieszczęśliwy i gnuśny”. Tym bardziej cieszy fakt, że powstała monografia poświęcona temu królowi. Rzeczywistość, w której przyszło mu rządzić, była dużo bardziej złożona, niż można przypuszczać. I nie był to władca całkowicie pozbawiony zalet, jak zwykło się o nim mówić. XI wiek w dziejach Polski był niezwykle burzliwy, a sukcesy terytorialne Bolesława Chrobrego trudne do utrzymania.
Praca niezwykle rzeczowa, z właściwym oprzyrządowaniem bibliograficznym, napisana ładnym językiem. Osoby interesujące się polskim średniowieczem z pewnością będą zadowolone, choć książka zasługuje na trwalszą oprawę. Z uwagi na opisywany okres czasu oraz sposób odczytywania źródeł, to opracowanie warto skonfrontować z monografią Bezpryma, przygotowaną przez Profesora Błażeja Śliwińskiego.
Święty Wojciech. Biskup-męczennik. Patron Polski, Czech i Węgier Gerard Labuda
6,6
Książka bardzo godna polecenia. Ale mam uwagi, które będą spojlerem dla osób, ktore nigdy nie czytały nic na temat okolicznosci śmierci św. Wojciecha. Na wstępie zaznaczę, że bez względu na poniższe uwagi prof. Labuda jest niezmiennie moim zdaniem najlepszym historykiem jaki kiedykolwiek żył na polskiej ziemii. Przechodzę do uwag. Prof. Labuda nie rozwinął szerzej argumentacji dlaczego Pasja z Tegernsee (dalej: PT) jest w kwestii opisu samego momentu męczeństwa św. Wojciecha bardziej wiarygodna od Vita I i Vita II. To co napisał (s. 218) czyli ze dialog pod Cholinun sprawia wrazenie niezmyslonego, wiarygodnego, a więc trzeba konsekwetnie przyjac cala opowiesc PT, to o wiele za malo, nawiasem mowiac jest to troche niepoważna arguemntacja jak na tej miary badacza. Nie wyjasnia to dlaczego przekazane opatowi Janowi Kanapariuszowi informacje przez Radzyma-Gaudentego mialyby byc przez to mniej wiarygodne od informacji przekazanych przez Boguszę (który jako inny towrzysz Wojciechowej wyprawy mial byc zródłem dla żywota na bazie ktorego powstal skrot znany jako Pasja z Tegernsee). Vita I: Wojciech i towarzysze śpią na leśnej polanie, zastają obudzeni przez bandę rozwscieczonych Prusakow, Wojciech odważnie stawia czolo ciezkiemu losowi i pociesza towarzyszy, następuje meczenstwo, Vita II: Wojciech i towarzysze spią na leśnej polanie, zastają obudzeni, zastają obudzeni przez bandę rozwscieczonych Prusakow, Wojciech się lęka całej sytuacji, następuje męczeństwo, Vita "III" czyli PT: Wojciech idzie do grodu Cholinun (motyw snu na polanie zostaje przeniesiony wcześniej, na dzien wigilii św Jerzego i nie jest to sen-drzemka, ale po prostu dlugi sen nocny),tam głosi Słowo jest kamienowany,mimo to głosi dalej, podczas powrotu śpiewa Psalmy w ramach nabozenstwa za zmarłych i tak zostaje dopadniety, najpierw ostrzega go Boguasz, ale on łagodie sie usmiecha i modli się dalej, potem zostaje zamordowany. Labuda nie wyjasnil czemu ta trzecia mozliwosc jest jego zdaniem najbardziej wiarygodna. Argumentacja ze dialog pod grodem wyglada na autetyczny a nie zmyslony nie ejst argumentem. Moja hipoteza: autor PT otrzymal od Boguszy wlasciwą informację, ze zostali zaskoczeni w czasie snu, ale postanowil ją pominać (byc może uznał, ze to mało dramatyczne że tak sobie śpią śpią a zaraz potem meczenstwo) i chcial zaprezentować męczenstwo w czasie poslugi/modlitwy. Vita II Brunona z Kwerfurtu (zalezny mocno w opisie męczenstwa od Vita I Knapariusza, co slusznie z naciskiem zauważa Labuda) wydaje mi sie tu najbardziej wiarygodny ze względu na wzmiankę o lęku Wojciecha, jest to bardzo ludzkie, a zarazem przypominające Chrystusa Pana który w swojej ludzkiej naturze pocił się i odczuwał trwogę w Ogrodzie Oliwnym przed swoją Pasją. Na stronie 252. też wpadka: Labuda tłumaczy, że w Niedzielę Laetare czytana jest Ewangelia zaczynająca się od słów Laetare Ierusalem a tyymczasem jest to Introit (piesn na wejscie, a nie Ewangelia) a słowa nie są z Ewangelii lecz z Izajasza, rozdział 66. Zdecydowana wiekszosc ksiazki jest jedak na najwzyszym poziome, są piekne masakry innych slabych teorii innych historykow (jak chocby przekaz Rocznikow Hildesheimskich Mniejszych z 1065 o rzekomym pierwotnum zamysle utworzenia arcybiskupstwa w Pradze),hipotez, wiec chocby dlatego warto siegnac po tą książkę. Poza tym, to Labuda, nie wypada nie znać.