Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Z czystym sumieniem daję znaczek "ulubione". Wystarczy napisać, że wstałam o 6 rano w wolną sobotę by zdążyć przeczytać końcówkę przed planowaną podróżą, a tom 4 czytałam do północy dnia poprzedniego. I nie żałuję. Końcówka nie jest może zbyt zaskakująca, w świetle innych prac CLAMP'u, ale jednocześnie szalenie mnie wciągnęła i nie mogłam się doczekać, jak ten bajzel autorki rozwiążą. Zrobiły to nader zgrabnie, nie powiem. Kilka razy mnie zaskoczyły, a osobę, która pierwszy raz zetknęłaby się z twórczością pewnie mogłyby zszokować. W pozytywnym tego słowa znaczeniu. Bardzo mi się podobało wyjaśnienie i zamknięcie wszystkich wątków. Do tego to, co uwielbiam w CLAMPie od samego początku 0- cudowna kreska, wspaniałe pełnostronicowe panele, dynamika, dekoracje, detale odzieży i zbroi. Oczywiście można się uśmiechnąć, na widok ataków zmieniających geometrię planety, pancerzy zbudowanych w myśl zasady im więcej kolców tym lepiej, i mieczy wykuwanych chyba tylko po to, by zrekompensować mężczyznom kompleksy. Ale taki był styl lat 80-tych i 90-tych. Trzeba też wziąć poprawkę na patos wylewający się z sufitu i zalewający trzy piętra poniżej. Ale znów, tak się wtedy tworzyło. Poza tym, nic a nic się nie zestarzało. RGVeda to nadal kawał doskonałej rozrywki, wciągającej, bosko narysowanej i przyjemniej w odbiorze (choć trup ścieli się gęsto, często i w ilościach hurtowych). Szczerze polecam.