Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Pasjonująca lecz nie łatwa lektura. Nie tylko pod względem ilościowym co przede wszystkim pod względem wiedzy. Przez wspomnienia przewinęło się tyle imion, nazwisk, że przy mniej uważnym czytaniu z łatwością można zgubić wątek i sens czytania. Jest to tym bardziej utrudnione w pierwszej części książki, albowiem w rodzie Jerzego Krzyżanowskiego zbyt wielu było Marianów, Kalikstów czy Jerzych. Mimo trudności jest to warta poświęconego czasu lektura. Tyle z niej wyniosłam na temat Gdyni, Gdańska czy wileńskiej sekcji AK. Niezapomniane są też informacje na temat udziału kobiet z rodziny w wojnie a przede wszystkim w powstaniu. Dla mnie, osoby urodzonej wiele wiele lat po wojnie, wizja ówczesnego życia, budowania "nowej ojczyzny"komunistycznej była zobrazowana w sposób ludzki, odczuwalny i dający do myślenia. Przerażające były praktyki komunistów, ich nieludzkie traktowanie innych i to nawet po śmierci (warte uwagi są informacje na temat śmierci i pochówku generała Wilka). Książka towarzyszyła mi dłużej niż przypuszczałam, lecz cieszę się że poświęciłam jej czas i pochyliłam czoła nad osobami, których już nie ma a które tyle wniosły aby nasza ojczyzna była wolna.