Pisarz rosyjski. Wcześnie osierocony, wychowywany przez babkę. Autor wielu dramatów i opowiadań. Wybitna postać rosyjskiego modernizmu (tzw. srebrnego wieku).
Mimo przedrewolucyjnej przyjaźni z Leninem rewolucję październikową przyjął z niechęcią, publikował antybolszewickie felietony, próbował ratować aresztowanych pisarzy. W 1920 roku jego druga żona, Maria Fiodorowna Andrejewa, aktorka, została komisarzem politycznym do spraw teatru i ministrem sztuki. Skonfliktowany z władzami i chory na gruźlicę na polecenie Lenina wyjechał 6 października 1921 r. na leczenie za granicę. W latach 1921-1924 mieszkał na emigracji w Niemczech, w Berlinie, Bad Saarow i Heringsdorfie (gdzie leczył gruźlicę),później do 1927 we Włoszech (Sorrento).
Tymczasem władze uznały pisarstwo Gorkiego za wzorzec do naśladowania (realizm socjalistyczny) i skutecznie zabiegały o jego powrót i poparcie. Po powrocie mianowany przewodniczącym Związku Pisarzy ZSRR, brał udział w licznych przedsięwzięciach kulturalnych i propagandowych (m.in. redagował osławiony zbiór esejów o budowie Kanału Białomorsko-Bałtyckiego). Obsypany przywilejami, na jego cześć nazywano milionowe miasta (Niżny Nowogród),samoloty i fabryki. Jego autorytet pomógł Stalinowi budować na Zachodzie propagandowy obraz ZSRR. Umarł w tajemniczych okolicznościach, a o jego otrucie oskarżono licznych podsądnych w procesach politycznych lat 30. Według najbardziej prawdopodobnej wersji otruty został przez agentów NKWD działających z polecenia Stalina. Śmierć Gorkiego wiązana jest często z wstępem do czystek stalinowskich.http://
Widzicie, jeśli do pożywienia dziecka dodawać po odrobinie miedzi, wstrzymuje się jego wzrost i dziecko będzie karłem, a jeśli zatruwa się c...
Widzicie, jeśli do pożywienia dziecka dodawać po odrobinie miedzi, wstrzymuje się jego wzrost i dziecko będzie karłem, a jeśli zatruwa się człowieka złotem, dusza jego staje się mała, martwa i szara jak gumowa piłeczka za pięć groszy.
Czytłem dano temu i zostało mi głónie odczucia (i trochę bardziej zwracałem uwagę na wątek kochjcej bezwarunkowo matki (który jest świetny) a mniej na warstwę propgandową (którą udwło się łatwo oddzielić) Warto pamiętać że o ile wyzysk był w Rosji wóczesnej wielki (choć raczej nie odbiegał aż tak bardzo od tego amerykńkiego) to jednak blednie on przy tym co stało się po rewolucji "robotniczej" - no ale to już trudno winić Gorkiego wielu innych się też nabierało i to znacznie później.
Ponieważ jednak jest to uznawane za najważniejsze dzieło Gorkiego - a on sam za symbol sowieckiej litertury to choćby dlatego warto przeczytć
150 lat nas dzieli od tamtych czasów, a jakby to były lata świetlne. Ile taki dzieciak przeżył do 10. roku życia, to się dziś w glowie nie mieści. Ludzie prości, często brutalni i egoistyczni, oddani jak dzieci swoim namiętnościom, nawet żarty sobie nawzajem robili brutalne. Na tym tle dobroć szczególnie się mocno odciskała. Dlatego osoba Babci na całe życie wyratowała Autora z kręgu tej zawziętości i brutalności.
Mnóstwo niezwykle wyrazistych scen, pisanych lakonicznie, prawie jak scenariusz filmu. Ujęły mnie przy tym opisy przyrody - krótkie, stonowane i trafne, w których kilka słów potrafi wybrzmieć wyraziście - np. "jedwabny" brzeg Wołgi jesienią albo dźwięki po zmroku pełne lekkości jak płatki kwiatów opadające z drzewa.