Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Henryk Jakubanis (ur. 14 marca 1879 we Kulebakach w guberni niżnonowogrodzkiej, zm. 9 kwietnia 1949 w Lublinie) – polski filolog klasyczny i filozof, profesor Uniwersytetu im. Św. Włodzimierza w Kijowie i Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego.
Absolwent gimnazjum w Jełat´mie (1897 - z wyróżnieniem). W latach 1897-1902 odbył studia w zakresie filologii klasycznej i filozofii na Wydziale Historyczno-Filologicznym Uniwersytetu im. Św. Włodzimierza w Kijowie. W latach 1902-1908 i 1914-1921 uczył logiki, psychologii, filologii klasycznej i historii filozofii w Kijowie, m.in. na Uniwersytecie św. Włodzimierza (od 1908 jako docent prywatny, od 1917 docent etatowy, od 1919 profesor nadzwyczajny). W latach 1920-1921 pełnił także funkcję wicedziekana Wydziału Historyczno-Filologicznego, a 1921-1922 rektora. W 1922 r. przeniósł się do Lublina i od 1922 był profesorem filozofii na Wydziale Nauk Humanistycznym (1922-1939, dziekan 1923-1925) i Wydziale Teologicznym (1924-1929) KUL. W latach 1939-1940 był więziony na zamku w Lublinie. W jesieni 1940 roku, wskutek upadku na ulicy, doznał wstrząsu mózgu i przez 7 tygodni ciężko chorował. W listopadzie 1944 przez kilka miesięcy prowadził wykłady na KUL, które musiał przerwać z powodu choroby.