Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Np. 2/2023 UPADŁY – Jacek Sobota. To opowiadanie jest niezrozumiałe. Z informacji o autorze możemy wyczytać, że „Upady” jest powiązany z innym opowiadaniem autora. Niestety najwidoczniej znajomość tekst poprzedniego jest zalecana. OSTOJA-Przemysław Żeńko-Gulczyński To opowiadanie jest bardziej eko manifestem. Małżeństwo osiąga szczęście na własnej działce w lesie, żyją wśród przyrody, z którą nie mają problemów, a największym złym jest polityk, który atakuje farmę dronami. Bez fabuły, bez rozwoju postaci. Patrząc na tekst trochę mnie zdziwiło, że autor jest nagradzany. Potem jednak to przemyślałem, przypomniałem sobie potworki innych, lubianych przeze mnie autorów i uznałem, że w sumie chętnie bym zobaczył inne opowiadania Żeńko-Gulczyńskiego, bo widzę w „Ostoi” chęć tworzenia dla sprawy, i to mądrze. Bez demonizowania i robienia karykatury drugiej strony. NIE CZAS NA TE HISTORIE – John Wis well. Opowiadanie nagrodzone Lucasem i w sumie nie wiem dlaczego. Fabuła jest nawet ciekawa tak samo, jak i postacie, ale czegoś, jednak brakuje, a poza tym widzę masę niedociągnięć. Co się stało z bliźniaczkami? Czym do diabła był Pan Ptak? Czy Louis przebaczył Antonowi? Opowiadanie kończy się finałem historii Waltera, Antona oraz śmiercią (jeśli można tak sądzić) Pana Ptaka, a to wszystko zapisane na trzech stronach. Opowiadanie zdecydowanie zyskałoby, jakby je poszerzono o dodatkowe pięć lub dziesięć stron. JAKBYM BYŁA MAŁYM SŁOŃCEM – Grace Chan. To opowiadanie mieści się na dosłownie dwóch stronach magazynu i jest tym, czego nienawidzę w BARDZO krótkiej formie. Zero fabuły, rozwoju bohaterów tylko ciągnący się jak krew z nosa monolog. NAD MORZEM SZEROKIM – Patrick Ness. Zdecydowanie najlepsze opowiadanie w numerze. Osadzone w ciekawym świecie, mające dobrze napisanych bohaterów i mówiący o ksenofobi i rasizmie wątek. Wszystko ma wstęp, rozwinięcie i zakończenie.