Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jest to najgorszy fanfik o sobie samych, jaki w życiu słyszałam. Książka miała być komedią erotyczną, ale ani to zabawne, ani erotyczne. Linia fabularna nie istnieje, raz mamy teraźniejszość, raz chyba hipotetyczną przyszłość, choć i to nie jest pewne, gdyż bohaterowie książki próbują być pisarzami, więc równie dobrze mówienie o swoich mężach i żonach, (którzy przez resztę fabuły nie istnieją) może być fikcją literacką. Jednak w książce nie jest to w żaden sposób zaznaczone, przez co wydarzenia między rozdziałami nie są ze sobą zupełnie połączone. Ruda i Mirek mają ze sobą sporadyczny kontakt przez socialmedia i "zakochują" się w sobie, chociaż nic ich nie łączy i rozmawiali ze sobą raz czy dwa w życiu. Są o siebie zazdrośni i potrafią robić innym "dramy", chociaż jednocześnie sypiają z innymi i to w ich mniemaniu jest okej. Bohaterowie poboczni są w fabule tylko po to, by konkretne wydarzenia mogły mieć miejsce, choć nic by się w fabule nie zmieniło, gdyby w rolach przyjaciół byli po prostu przypadkowi ludzie. Ostatnie rozdział czy dwa są zupełnie oderwane od reszty fabuły i nie mają żadnego sensu, więc nie wiem co miały za zadanie wnieść i co autorzy mieli na myśli. Bohaterowie oceniają, często negatywnie, innych autorów czy ich książki, jednocześnie pisząc jeszcze większy gniot, niż te przez nich wspominane jako "złe". "Erotyka" w tym przypadku opiera się na dwóch czy trzech zbliżeń opisanych tak, jakby autorzy bali się używać języka związanego z tym, co chcieli przekazać. Ten twór się po prostu nie klei, wątki przyczynowo-skutkowe nie istnieją, zwyczajnie nic w tym nie ma sensu. Skończyłam całość tylko dlatego, że audiobook trwał tylko trzy godziny. Ale szczerze mówiąc, nawet tyle czasu poświęconego na słuchanie "Zerwij ze mnie majtki" to za dużo. Zwyczajnie nie warto.