Jesteśmy społecznością, która kocha książki

"Oto chwila duchowego połączenia, przekazania pochodni pomiędzy dwoma gwiazdorami, których całkiem sporo łączy. W 'Akcie zemsty', w tej jedynej wspólnej scenie, nie zamieniają ze sobą ani słowa. Fabuła wiąże ich przemocą, co wydaje się całkiem na miejscu. Podobnie jak Keanu, także i Bronsona krytycy nazywali często „drewnianym”. W przypadku obu aktorów wiele ich najlepszych ról to te, w których prawie w ogóle się nie odzywają. Zarówno Keanu, jak i Bronson zyskali ponowną sławę po pięćdziesiątce, grając gości, którzy zabijają mnóstwo osób w ramach zemsty za osobistą tragedię, której już żadna dodatkowa śmierć i tak nie cofnie." Niezwykle wciągająca i rozbudowana analiza kariery twórczej Reevesa, której autor wnika w bardzo osobiste sfery aktora, głównie przez pryzmat wybieranych przez niego ról i form wkładu (nie tylko aktorskiego) w popkulturę oraz stara się dać odpowiedź na pytanie: dlaczego jest tak uwielbiany przez fanów na całym świecie? Czytelnik dowie się wiele o pasjach Keanu, jego zaangażowaniu w różne filmowe i niefilmowe projekty oraz o wpływie, jaki wywarł na wiele osób swoistą prostotą i pokorą - funkcjonując zarówno, jako gwiazda filmowa, celebryta i, w wielu przypadkach, wzbudzająca mega-pozytywne reakcje, postać memiczna. To forma quasi-biografii, które generalnie bardzo lubię. Mocno skoncentrowana na, pełnej interesujących spostrzeżeń, analizie twórczości i dorobku filmowego oraz teatralnego. Choć mam wrażenie, że w pewnych aspektach umniejsza faktyczną wartość książki, jako dzieła biograficznego, przesadne dopasowywanie przez Aleksa Pappademasa bohaterów, w jakich wciela się Reeves do rzeczywistego wizerunku aktora i usilne szukanie analogii pomiędzy perypetiami odgrywanych postaci i - często dramatycznymi - przypadkami z życia Keanu, co prowadzi, w moim odczuciu, do dywagacji, które są ciekawe, ale niebezpiecznie zbliżają się do przestrzeni nadinterpretacji. W rezultacie, książka ta traci potencjał jako biografia i obiektywna analiza kariery Keanu Reevesa i staje się bardziej osobistym wywodem autora - zakochanego w aktorze i biorącego stronę rzeszy podobnych mu fanów - niż rzetelnym dziełem biograficznym. Dla czytelników, którzy szukają obiektywnej i wyważonej analizy twórczości Reevesa, publikacja może być rozczarowująca. Dla czytelników lubujących się w nieoczywistej krytyce i analizie dzieł filmowych - rzecz nie do przeoczenia.