Jesteśmy społecznością, która kocha książki

"Piloci TIE" to kolejna, osobna mini-seria komiksowa z uniwersum gwiezdnych wojen, która ukazała się w naszym kraju w tym roku. Składa się ona z pięciu zeszytów komiksowych, a za scenariusz odpowiada scenarzystka Jody Houser, której gwiezdnowojenny dorobek nie jest jakoś imponujący. Jak więc wypada komiks? "Piloci TIE" to historia, która skupia się "na tych złych", ale nie ze szczytu imperialnej hierarchii, a zwykłych pilotach. Bardzo dobrze zarysowano motywację poszczególnych postaci, ich przeszłość we specjalnych wstawkach w każdym zeszycie i pokazanie, że źli wcale nie są tacy źli z założenia, a walczą o sprawę, w którą wierzą. Jeśli macie dość kreskówkowych złoli, to ta historia zdecydowanie jest dla was. Nie chcę tutaj wchodzić w szczegóły i opisywać poszczególnych elementów fabuły, żeby nie psuć wam zabawy, bo wszystko co o niej powiem więcej, to może być już za dużo. Na początku niekoniecznie przypadło mi do gustu zakończenie - wydawało się urwane i jakby zabrakło w nim jakiegoś podsumowania całości, ale po przemyśleniu uznaję, że jest bardzo dobre takie, jakie jest. Dalsze ciągnięcie fabuły przeniosłoby nas już do trylogii książek "Eskadra Alfabet", której komiks jest w pewnym sensie prequelem. Absolutnie nie trzeba jednak znać książek przed jego lekturą, choć wtedy można wyłapać kilka dodatkowych smaczków. Jako że nie wszystkie postacie z "Abecadła" widziałam wcześniej w rysunkowej wersji, to zdecydowanie zaskoczył mnie wygląd Sorana Keizego. Totalnie nie tak go sobie wyobrażałam i to było dość ciekawe zderzenie moich oczekiwań z rzeczywistością. Co do tłumaczenia - nie mam się do czego doczepić. Odpowiada za nie Jacek Drewnowski i jest kompletnie spójne z tym, co dostajemy w trylogii "Abecadło", więc duże brawa. Za rysunki odpowiada głównie Roge Antonio i są one solidne. Nie zachwycają może jakoś szczególnie i nie zapadają w pamięć, ale bitwy kosmiczne oddano w nich bardzo dobrze i dynamicznie, a skoro to komiks o pilotach, to bardzo ważny element. W każdym zeszycie dostajemy też kilka stron innych rysowników, który odpowiadają za historie z przeszłości naszych postaci. Są to kolejno: Lee Loughridge (zeszyty 1 i 3),Neeraj Menon, Jean-Francois Beaulieu i Dono Sanchez-Almara. Normalnie narzekałabym zapewne na aż tak dużą liczbę rysowników, ale tutaj tej zabieg wypada ciekawie i dość dobrze to rozegrano, że nie wybija z czytania całości. Podsumowując, "Piloci TIE" to naprawdę dobry tom komiksowy, który można czytać całkiem osobno. Nie ustawiłabym go w mojej prywatnej komiksowej czołówce, ale ma w sobie to coś i zdecydowanie dobrze się go czyta. Szczególnie powinien przypaść do gustu osobom, które lubią odcienie szarości i zgłębianie motywacji imperialnej strony konfliktu. Osobiście polecam.