Cytat dnia
Nieważne, jak głośno modlili się bliscy ani jak bardzo zdeterminowani byli lekarze. Gdy ciało odmawia posłuszeństwa, człowiek jest zdany na ...
Najnowsze artykuły
ArtykułyPodróże, sekrety i refleksje – książki idealne na relaks, czyli majówka z literaturą
9
ArtykułyPisarze patronami nazw ulic. Polscy pisarze i poeci na początek
40
ArtykułyOgromny dom pełen książek wystawiony na sprzedaż w Anglii. Trzeba za niego zapłacić fortunę
8
ArtykułyPaul Auster nie żyje. Pisarz miał 77 lat6
Popularne wyszukiwania
- Polecamy
Patronat LC
Patronat LC
Patronat LC
Patronat LC
Patronat LC- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
2023
2022Nigdy nie śnią Kacper Sawala
Nie jestem zagorzałą fanką tego typu literatury, ale po poprzedniej książce Kacpra bardzo byłam ciekawa, czy ponownie zaskoczy mnie wizja wykreowanego przez niego świata i czy atmosfera mroku wywoła mrowienie na skórze. Kiedy wraz z Kasią, młodą pielęgniarką, przekraczamy próg oddziału onkologicznego typowego miejskiego szpitala, by podjąć w nim pracę, nawet nie przypuszczamy, z wyzwaniami jakiej natury przyjdzie się jej tam zmierzyć. Podejrzewamy oczywiście, że dziewczynie trudno będzie na co dzień patrzeć na cierpienie innych, szczególnie tych najmłodszych i towarzyszyć im w procesie odchodzenia, tymczasem największym problemem dziewczyny stanie się jej ciekawska natura oraz apodyktyczna, nie znosząca sprzeciwu oddziałowa, której podopieczne w tajemniczych okolicznościach odbierają sobie życie. Dodatkowo, podczas nocnych dyżurów, w korytarzach szpitala dzieją się dziwne rzeczy, słychać mrożące krew w żyłach odgłosy, a pupilki oddziałowej chronią się przed niewiadomym zagrożeniem sekretnym medykamentem. Wszystko wskazuje na to, że personel łączy straszliwa tajemnica i to właśnie ją, za wszelką cenę, pragnie odkryć Kasia. Co z tego wyniknie, do jakich prawd dotrze, przeczytacie sami, mocno przecierając oczy ze zdumienia. Mając w pamięci debiut Kacpra wiedziałam, że fabuła będzie mocno zakręcona, że wytoczy ciężkie działa - nic nie będzie sztampowe i nie zabraknie kontrowersji. Jest mrok, jest strach przed nieznanym, przerażające rytuały i wstrząsające ich konsekwencje. Jest ogromna dawka obrzydliwości i zniesmaczenia w zachowaniach ludzi, którzy dla własnych korzyści materialnych czy zaspokajania perwersyjnej chuci przekraczają elementarne zasady człowieczeństwa i krzywdzą innych. Nie brakuje elementów zaskoczenia - sama główna bohaterka raz mnie irytowała swoim lekkomyślnym i nieostrożnym działaniem, innym razem mocno zastanawiała - coś mi ciągle w niej nie pasowało, nie mogłam pojąć, co tak naprawdę zmotywowało ją do podjęcia akurat tej pracy, czemu w domowym zaciszu rolę ofiary zastępowała rolą swoistego kata i czemu w dramatycznym momencie tak niewiele było w niej wyrzutów sumienia. Prawda okazała się zadziwiająca, podobnie jak wszystkie inne sekrety w finale. Jeśli lubicie takie niepokojące historie, akcje rozgrywające się w mrocznych miejscach, wiążące się ze zjawiskami nadprzyrodzonymi, to to jest książka dla was. Polecam😘Mieszkamy obok raju Kacper Sawala
To jeden z tych momentów kiedy zastanawiam się czy na pewno czytałam tę samą książkę co inni. Zarówno na IG jak i LC praktycznie same zachwyty, a tymczasem… Językowo tekst wypada przeciętnie. Od czasu do czasu zdarzają się pewne hmm niezgrabności, zdecydowanie widać, że to debiut, ale generalnie książkę da się czytać (a nie o każdej mogę tak powiedzieć). Ani fabuła, ani bohaterowie nie wzbudzili we mnie większych emocji - historia rozwija się w poprawnym tempie, a postaci są wystarczająco dobrze nakreślone, choć bez wielkiego zagłębiania się w ich psychikę. Wszystko to do czasu. Bo gdzieś w ⅔ zaczyna się kulminacja akcji i najpierw robi się śmiesznie, później żenująco. Głupie zachowania wielokrotnie przemielone w setkach innych horrorów klasy (co najwyżej) B, powielanie tych samych sposobów “unieszkodliwiania” bohaterów, błędy rzeczowe, absolutnie leniwe rozwiązanie jednego z problemów, szokowanie dla samego szokowania i totalny brak szacunku wobec jednej z postaci. Spojlerowe szczegóły w komentarzu. I na zakończenie wspomnę jeszcze o krzywdzącym powielaniu stereotypów. Kobieta zajmująca się domem to w tej książce “sfrustrowana kura domowa” (s.79 i któraś wcześniejsza),a mężczyzna o homos3ksualnej orientacji to taki, który nadmiernie dba o wygląd. Niczego to nie wnosi, nie ma uzasadnienia fabularnego, więc po co? SPOILERY . W przypadku rany kłutej nie należy wyciągać z niej ostrza - hamuje ono krwotok. Wobec tego tak dziki rozbryzg kr.wi i niemal natychmiastowa śmi3rć nie miały prawa zaistnieć, nawet jeżeli nóż trafił w tętnicę (s.298-299). . Policjanci bez problemu orientują się, że Barbara kłamie na temat końcowych wydarzeń. I co? Stwierdzają, że ona taka poobijana, więc na pewno jest ofiarą, a w domu przed laty działy się dziwne rzeczy, więc lepiej nie drążyć tematu. Jeszcze Basia, czy raczej autor, miałby problem jak sensownie rozwiązać wątek. . Brut@Iny sposób w jaki umarła Paula to wywoływanie na siłę emocji w czytelniku. A wleczenie jej ciała po schodach, przez dwie rzekomo kochające ją osoby, wraz z opisem jak to obija się ono o kolejne stopnie, po to żeby zakopać je w ogródku, uwięzić duszę w domu i nie pozwolić zaznać spokoju po śmierci, było niewiarygodne. . Basia zarzeka się, że z@b.ije Anielę, a czy robi to kiedy ma okazję? No jasne, że nie. . Dlaczego Aniela jest zaskoczona pojawieniem się nowych lokatorów (s.12) skoro parę linijek dalej wspomina, że już o nich wypytywała i wszystko wie? . Co byście zrobili w momencie kiedy już nie ma kogo ratować i jednocześnie znajdowali się na świeżym powietrzu obok płonącego budynku? Oczywiście, że wbiegli do środka, no nie? 🙃 . Mogłabym tak dalej, ale szkoda mojego i Waszego czasu. IG @agnieszka.esteraPopularne w kategorii książek autora
Popularni autorzy
