Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Anna Przebłysk to kobieta, która nie boi się wyzwań. Pewnego dnia jednak jej świat wywraca się do góry nogami, gdy zostaje zaproszona do Szkocji, aby pomóc w ucywilizowaniu… Tarzana. Anna z dużym zaciekawieniem rusza do zamku klanu Murray, chcąc poznać tajemniczego mężczyznę. David Murray dotąd żył w afrykańskiej dżungli. Po jego odnalezieniu okazało się, że jest on dziedzicem olbrzymiej fortuny oraz szkockiego zamku. Od tej pory rozpoczynają się gorączkowe próby przywrócenia go do społeczeństwa. Lekcje odbywają się pod nadzorem doktora MacDonalda, który bardzo poważnie traktuje tę sprawę. David będzie musiał poznać tajniki etykiety, języka, jazdy konnej oraz… edukacji seksualnej. Te ostatnie zajęcia szczególnie przypadają do gustu – nie tylko jemu, ale i jego nauczycielce. Wkrótce ta dwójka poznaje się coraz lepiej… Zarówno w łóżku, jak i poza nim. Jednak czy poza relacjami zawodowymi Annę i Davida może połączyć coś więcej? I czy to, co jest między nimi, ma szansę zakończyć się happy endem? Na wstępie należy zaznaczyć, że takiej książki jak „Mój Tarzan” nie sposób ocenić. Dla jednych będzie zbyt kontrowersyjna, a inni znowu będą na niej ryczeć ze śmiechu. Jak mogę ją opisać? Wciągająca, absurdalna i idealna na odmóżdżenie. Ta powieść jest jedyna w swoim rodzaju. I sama nie wiem, czy to dobrze, czy źle… Historię poznajemy z punktu widzenia Anny. Kobieta ta jest mistrzynią sztuki seksu i nie przepuści żadnemu facetowi. Nieważne, czy to kierowca taksówki, czy poznany w samolocie szejk – zrobi wszystko, aby zaspokoić swoje potrzeby. Przyznam, że postać naszej głównej bohaterki bardziej mnie bawiła, niż irytowała. Widoczne było jej przerysowanie, a kreatywność i zaangażowanie, z jakimi prowadziła swoje „lekcje”… Cóż, było tego czasem aż za dużo. Z drugiej strony, czego spodziewać się po książce z takim opisem? Ale, ale! To nie tak, że tutaj nie ma fabuły! Wręcz przeciwnie, jest. Może nie jakaś ambitna, jednak plusem jest to, jak została ona poprowadzona. Dlaczego? Gdyż nad naszymi kochankami wciąż wisi fatum w postaci reszty rodziny. David w końcu jest dziedzicem i musi znaleźć sobie kobietę o odpowiednim statusie społecznym. No, ale jak to zrobić, gdy jego serce bije już do pięknej nauczycielki? Anna jednak nie jest nawet hrabiną, tylko zwyczajną dziewczyną. Jak tutaj pogodzić wymogi klanu Murray z pragnieniami dziedzica? Och, te dramaty życiowe… A teraz trochę poważniej. „Mój Tarzan” to powieść, która potrafi rozbawić i zaangażować czytelnika. Trzeba jednak podejść do niej z przymrużeniem oka, bo inaczej można się bardzo rozczarować. Moim zdaniem nie jest to historia wybitna, ale dobrze się przy niej bawiłam. Spędziłam przy niej kilka przyjemnych chwil, udało mi się zrelaksować w trakcie lektury… Nie wymagałam niczego więcej. Mogę ją polecić. Mimo wszystko ostrzegam – bez dystansu się nie obejdzie!