Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Urodzony 7 lipca 1945 w Korytnicy nad Nidą; syn Edwarda Ferta i Franciszki z Urbańskich, rolników. Od 1958 uczęszczał do Niższego Seminarium Duchownego Towarzystwa Chrystusowego dla Wychodźców w Świdnicy. Debiutował w 1959 opowiadaniem i wierszami, opublikowanymi w piśmie seminarium „Zielona Trybuna”; pismo to redagował przez rok. Następnie przeniósł się do Liceum Ogólnokształcącego w Busku Zdroju, gdzie kontynuował naukę. W 1964 zdał maturę i podjął studia polonistyczne i przez rok teologiczne na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim (KUL). W czasie studiów brał udział w życiu literackim i naukowym. Od grudnia 1964 do czerwca 1969 redagował czasopismo Koła Polonistów Studentów KUL „Polonista” (tu pod pseud. Jan Welmart zamieścił liczne wiersze). Należał do zespołu teatru Akademickiego KUL (1965-69). W 1967 rozpoczął współpracę z tygodnikiem „Za i Przeciw”, w którym ogłaszał wiersze i recenzje. Krytykę literacką uprawiał w tym czasie także w „Tygodniku Powszechnym” i w „Kamenie” (tu drukował również wiersze). W 1968-69 pracował jako adiustator i korektor w Wydawnictwie Towarzystwa Naukowego (TN) KUL. W 1969 uzyskał magisterium z polonistyki na KUL. Na przełomie 1969/70 przebywał w Katowicach i pracował jako instruktor w Chrześcijańskim Stowarzyszeniu Społecznym. W 1970 przeniósł się do Włodawy i do 1990 pracował w miejscowym I Liceum Ogólnokształcącym, początkowo jako kierownik internatu, a następnie jako nauczyciel języka polskiego i propedeutyki nauki o społeczeństwie. W tym czasie uczestniczył także w seminarium doktorskim prof. Stefana Sawickiego na KUL w Lublinie. W pracy badawczej zajął się głównie twórczością C.K. Norwida. Prace na ten temat publikował m.in. w „Zeszytach Naukowych KUL”, „Pamiętniku Literackim”, „Studiach Norwidiana”, „Roczniku Humanistycznym”. W 1978 doktoryzował się na Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie na podstawie rozprawy pt. Dyskurs Norwida z czytelnikiem (promotor prof. Maria Grzędzielska). Nadal uprawiał twórczość poetycką. Od 1979 należał do lubelskiej grupy poetów katolickich Signum. W 1980 został członkiem TN KUL. W tymże roku wstąpił do NSZZ „Solidarność”; był współzałożycielem Komitetu Obywatelskiego Województwa Chełmskiego oraz założycielem Rady Oświaty i Wychowania we Włodawie. W 1980-81 redagował tam związkowe czasopismo „Wiadomości Tygodniowe” oraz serię wydawniczą Biblioteka Wiadomości Tygodniowych. Po wprowadzeniu stanu wojennego 13 grudnia 1981 został internowany i do lutego 1982 przebywał w więzieniach we Włodawie i Chełmie. Od 1983 prowadził działalność opozycyjną, w 1988 zorganizował podziemną strukturę „Solidarności”. Równocześnie rozwijał pracę naukową. W 1983 objął funkcję sekretarza redakcji nowo powstałego pisma TN KUL „Studia Norwidiana”; funkcję tę pełnił do 2003. W 1985 został członkiem redakcji Dzieł wszystkich C.K. Norwida. W tymże roku podjął pracę naukowo-dydaktyczną na KUL (nieetatowo). W 1989 przeniósł się do Lublina, pracował początkowo w Międzywydziałowym Zakładzie Badań nad Twórczością Cypriana Norwida, a następnie na polonistyce i teologii KUL. W tymże roku został Honorowym Obywatelem Włodawy, a w 1990 członkiem Towarzystwa Przyjaciół KUL. Od 1992 należał do SPP (w 2002-04 był prezesem Oddziału Lubelskiego). Współpracował od tegoż roku z kwartalnikiem „Akcent”, gdzie opublikował liczne wiersze i recenzje (w 1993-99 członek redakcji; tu w 1994 także recenzje podp.: J.F. Urbański). Artykuły i recenzje publikował m.in. w czasopiśmie „Ethos” (1992-2000; tu w 1992 sprawozdanie podp. Jacek Urbański).W 1993 habilitował się na KUL na podstawie rozprawy pt. Poeta sumienia. Rzecz o twórczości Norwida. Wyjeżdżał na stypendia naukowe do Paryża i Rzymu, gdzie prowadził badania nad literaturą okresu romantyzmu. W 1994-96 pracował jako adiunkt w Katedrze Literatury Współczesnej, a w 1995-99 kierował Sekcją (później Instytutem) Filologii Polskiej KUL. Równocześnie w 1994-2000 współpracował z Radiem Lublin, gdzie prowadził wraz z Marią Brzezińską audycję Radiowe warsztaty literackie. W 1995- 2005 był redaktorem naczelnym „Roczników Humanistycznych KUL”. Otrzymał trzykrotnie nagrodę Rektora KUL (1994, 2009, 2010) i dwukrotnie nagrodę Wojewody Lubelskiego (1995, 2007). W 1996-2015 kierował Katedrą Tekstologii i Edytorstwa KUL. W 1998-2001 pełnił obowiązki prodziekana Wydziału Nauk Humanistycznych oraz wchodził w skład Senatu Akademickiego KUL. W 2002 objął funkcję kierownika Zakładu Badań nad Twórczością C. Norwida. Od 2003 był zastępcą redaktora naczelnego czasopisma „Studia Norwidiana”. Wszedł do zespołów redakcyjnych serii wydawniczych Studia Norwidiana – Biblioteka, U Źródła oraz Pism zebranych J. Czechowicza. W 2004-12 pełnił obowiązki prorektora do spraw dydaktyki i wychowania KUL. Od 2005 należał do Lubelskiego Towarzystwa Naukowego. Od tegoż roku był członkiem redakcji „Zeszytów Naukowych KUL”. W 2005 otrzymał tytuł naukowy profesora, a w 2006 stanowisko profesora zwyczajnego KUL. W 2007 został wiceprezesem, a w 2014 prezesem Fundacji Norwidowskiej, mającej na celu wspieranie i rozwój działalności naukowej, popularnonaukowej i wydawniczej, dotyczącej twórczości C. Norwida. Od 2008 redagował serię wydawniczą Archiwum Edytorskie. Wszedł w skład rady naukowej Encyklopedii Katolickiej (2009-14),serii wydawniczej Młoda Polonistyka (2011) oraz czasopisma „Ethos” (2011). Recenzje i wiersze zamieszczał w piśmie „Lublin. Kultura i Społeczeństwo” (także pod pseud. Jacek Brzozowski). W 2012 otrzymał Srebrny Wawrzyn Literacki, Nagrodę Kulturalną Województwa Lubelskiego przyznawaną za osiągnięcia w dziedzinie twórczości artystycznej, upowszechniania i ochrony kultury. Wszedł w skład jury Ogólnopolskiego Konkursu im. J. Czechowicza, od 2012 przewodniczył jury Ogólnopolskiego Konkursu Małych Form Literackich im. S. Żeromskiego, organizowanego przez Muzeum Stefana Żeromskiego w Nałęczowie. W 2014 został wyróżniony (wraz z J. Święchem) tytułem Bene Meritus Terrae Lublinensi. W 2015 przeszedł na emeryturę. W tymże roku został wiceprezesem Zarządu Stowarzyszenia Chrześcijańsko-Patriotycznego Ziemi Włodawskiej. Odznaczony m.in. odznaką „Zasłużony Działacz Kultury” (1978),Złotym Krzyżem Zasługi (2004),Medalem Komisji Edukacji Narodowej (2008),Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (2013) oraz watykańskim Medalem Pro Ecclesia et Pontifice (2014).

W 1969 poślubił Krystynę Brzozowską, nauczycielkę. Mieszka w Lublinie.