Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Onegdaj wpadliśmy w sporą konfuzję będąc poinformowanymi, że gdzieś tam w pięknym cywilizowanym Świecie działają przy szacownych uniwersytetach wydziały filologii polskiej. Cóż bowiem można robić posiadając certyfikat ukończenia takich studiów w kieszeni? Drapaliśmy się po głowach długo, po czym oświeciło nas. Można być mianowicie Polakiem. Ponieważ jednak z naszych już długoletnich badań terenowych i pielgrzymek po Ojczyźnie wynika, że owo bycie Polakiem to zadanie skomplikowane i wielowektorowe posłużymy się nieśmiertelnym dziełem profesora Kieniewicza aby zidentyfikować i opisać kilka możliwych w tej materii strategii postępowania. a. można jak Polak Mierosławski, niesiony sławą swych kampanii włoskich zebrać kasę, skrzyknąć kupę, dwukrotnie wpierdolić sromotnie w bitwach granicznych, chwilę poopowiadać androny o konieczności wprowadzenia do walki jakiejś wunderwaffe, koncepcji tej jednak nie rozwijając, by ostatecznie obrazić się na wszystkich i powrócić na swoją posadę emigranta b. można jak ks. Czartoryski mozolnie wydeptywać ścieżki do kierownika Francuzów, próbując wyjednać jakąś łaskę lub przynajmniej czuły gest, zanim taki kierownik zostanie zdetronizowany przez Niemców. Przy czym czujemy się w obowiązku nadmienić, że taka strategia (nazwijmy ją dyplomatyczną) jest zdecydowanie mniej wśród Polaków popularną. c. można jak Romuald Traugutt podjąć się misji niemożliwej i próbować koordynować co skoordynować się nie da. d. można jak kierownictwo części emigracyjnej upatrzyć słabości powstania w nieposiadaniu jednostek floty wojennej i próbować wynająć statek do prowadzenia działań na Morzu Czarnym c. można jak Galicjanie, zbiorowo nie stawić się w punktach zbornych celem dołączenia do tych w Kongresówce d. można też jak ci Galicjanie, którzy dla odmiany się stawili i poszli mimo iż razem mogli obsadzić nie więcej niż jeden stolik brydżowy e. można wreszcie jak ci wszyscy, którzy mrozili dupy po lasach, dzierżąc w dłoniach jedynie myśliwskie dubeltówki i próbując z nich jakoś trafić do kozackiej dziczy, która z kolei mogła się im celnie odwdzięczać z dwukrotnie większej odległości, ci którzy z reguły szybko z myśliwego zmieniali się w zwierzynę i los zasadniczo miał dla nich dwie podstawowe propozycje: litościwa kula lub wycieczka na Syberię. A wszystko to pomieścił w jednej, monumentalnej książce profesor Kieniewicz. Must read dla wszystkich kandydatów na Polaków.