Najnowsze artykuły
- ArtykułyCzytamy w weekend. 10 maja 2024LubimyCzytać258
- Artykuły„Lepiej skupić się na tym, żeby swoją historię dobrze opowiedzieć”: wywiad z Anną KańtochSonia Miniewicz1
- Artykuły„Piszę to, co sama bym przeczytała”: wywiad z Mags GreenSonia Miniewicz1
- ArtykułyOficjalnie: „Władca Pierścieni” powraca. I to z Peterem JacksonemKonrad Wrzesiński9
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Siergiej Pawłow
Źródło: litkarta.kraslib.ru
Znany jako: Siergiej Iwanowicz Pawłow,...Znany jako: Siergiej Iwanowicz Pawłow, Sergej Ivanovič Pavlov, Sergey Pavlov
2
6,0/10
Pisze książki: fantasy, science fiction, czasopisma
Urodzony: 30.06.1935Zmarły: 08.04.2019
Rosyjski radziecki pisarz sf i miłośnik paleolingwistyki, znany przede wszystkim z trylogii KSIĘŻYCOWA TĘCZA.
Debiutował w 1963 roku opowiadaniem "Банка фруктового сока", które rok wcześniej zostało nagrodzone w międzynarodowym konkursie na opowiadanie sf, organizowanym przez miesięcznik Tiechnika - molodiożi. Debiut książkowy: Аргус против Марса (zb 1967, 3) zawiera 3 novelle (współautorem pierwszej i trzeciej jest Nikołaj Szagurin). Popularność przyniosła mu powieść Акванавты (1968; nowa wersja wt "Океанавты" w zbiorze pod tym samym tytułem 1972, zawierającym też novellę "Чердак Вселенной"),sfilmowana w 1979 roku w reżyserii Igora Wozniesienskiego.
Do cyklu KSIĘŻYCOWA TĘCZA należą powieści Czarnym śladem (По черному следу, 1978; pol. 2020),Miękkie zwierciadła (Мягкие зеркала, 1983; pol. 2020),Волшебный локон Ампары (cz. 1 1991 z/Nadieżda Szarowa w antologii Ошибка дона Кристобаля; całość 1997) oraz opowiadanie "Амазония, ярданг «Восточный»" (1987). Powieść {Белый конь} (tom 3 cyklu),poświęcona terraformowaniu Marsa, pozostała w planach autorskich. Pierwsze dwie powieści cyklu, często nazywane dylogią (t. 3 dzieje się ponad tysiąc lat później),otrzymały nagrodę Aelita (1985).
Do ważnych utworów należą też dwie novelle: "Корона Солнца" (1967) i "Неуловимый прайд" (1974). Pawłow jest również autorem dwóch publikacji z zakresu paleolingwistyki: Москва и железная «мощь» Святослава. О происхождении названия Москва (1999, chap) i Богу-парус, кесарю-флот. Опыт палеолингвистики (2002).
Debiutował w 1963 roku opowiadaniem "Банка фруктового сока", które rok wcześniej zostało nagrodzone w międzynarodowym konkursie na opowiadanie sf, organizowanym przez miesięcznik Tiechnika - molodiożi. Debiut książkowy: Аргус против Марса (zb 1967, 3) zawiera 3 novelle (współautorem pierwszej i trzeciej jest Nikołaj Szagurin). Popularność przyniosła mu powieść Акванавты (1968; nowa wersja wt "Океанавты" w zbiorze pod tym samym tytułem 1972, zawierającym też novellę "Чердак Вселенной"),sfilmowana w 1979 roku w reżyserii Igora Wozniesienskiego.
Do cyklu KSIĘŻYCOWA TĘCZA należą powieści Czarnym śladem (По черному следу, 1978; pol. 2020),Miękkie zwierciadła (Мягкие зеркала, 1983; pol. 2020),Волшебный локон Ампары (cz. 1 1991 z/Nadieżda Szarowa w antologii Ошибка дона Кристобаля; całość 1997) oraz opowiadanie "Амазония, ярданг «Восточный»" (1987). Powieść {Белый конь} (tom 3 cyklu),poświęcona terraformowaniu Marsa, pozostała w planach autorskich. Pierwsze dwie powieści cyklu, często nazywane dylogią (t. 3 dzieje się ponad tysiąc lat później),otrzymały nagrodę Aelita (1985).
Do ważnych utworów należą też dwie novelle: "Корона Солнца" (1967) i "Неуловимый прайд" (1974). Pawłow jest również autorem dwóch publikacji z zakresu paleolingwistyki: Москва и железная «мощь» Святослава. О происхождении названия Москва (1999, chap) i Богу-парус, кесарю-флот. Опыт палеолингвистики (2002).
6,0/10średnia ocena książek autora
6 przeczytało książki autora
14 chce przeczytać książki autora
0fanów autora
Zostań fanem autoraKsiążki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Miękkie zwierciadła
Siergiej Pawłow
Cykl: Księżycowa Tęcza (tom 2)
5,5 z 2 ocen
10 czytelników 1 opinia
2020
Czarnym śladem
Siergiej Pawłow
Cykl: Księżycowa Tęcza (tom 1)
6,5 z 2 ocen
11 czytelników 1 opinia
2020
Najnowsze opinie o książkach autora
Miękkie zwierciadła Siergiej Pawłow
5,5
Muszę powiedzieć, że dla radzieckiej fantastyki naukowej ten cykl Pawłowa jest naprawdę wyjątkowym zjawiskiem. Całkowicie pozbawiona agitacji ideologicznej, niestandardowa, błyskotliwa – w ogóle literatura przez duże L.
Problem polega na tym, że jest to fantastyka obyczajowa, pełna przemyśleń, spokojnej akcji przedzielonej przemyśleniami lub wspomnieniami głównego bohatera. Odbija się to na ocenie bo wolałbym o wiele więcej akcji.
Najlepszym pomysłem jest spotkanie w kosmosie czegoś nowego, dziwnego, wymykającemu się opisowi. Wątek ten przypomina bardzo pewną rzecz z "Solaris."
Czarnym śladem Siergiej Pawłow
6,5
Powieść zaczyna się od wysokiego C. Od razu wkraczamy w wir akcji w zagadkowe miejsce, o którym możemy tylko się domyślać.
Po takim wstępie spodziewałem się czegoś mocnego a tymczasem mamy dochodzenie w tajemniczej sprawie „czarnych śladów” przepełnione rozmowami, opowieściami i dyskusjami. Nie mówię, że to nie jest ciekawe bo autor bardzo umiejętnie potrafi zaciekawić czytelnika stopniowym ujawnianiem faktów zawartych w pozornie długich dialogach także zapewniam nie jest to nudne a wręcz piekąco ciekawe.
Natomiast Księga 2 niestety jest już nudna (poza końcówką – od wizyty Franka u Nortonów),psychologiczna, przeładowana obyczajowymi przeżyciami i dialogami. Są to retrospekcje z życia Nortona ujawniające jego nadludzkie możliwości. Coś tam do fabuły wnoszą, wyjaśniają kilka rzeczy, ale mam wrażenie, że autor przerobił opowiadania na poczet zamknięcia fabuły tej powieści. Rozdziały 1-6 można było spakować w 1 góra 2 rozdziały. Na szczęście księga ta jest krótka - stanowi tylko 1/4 powieści.
Kogoś może mój komentarz odstraszyć, ale zapewniam, że 1 część jest zachwycająca a druga to już moje prywatne odczucia. Polecam mimo wszystko bo mimo, że to radziecka fantastyka to ani słowa nie ma o partii, towarzyszach (no chyba, że podróży) itp. Porusza za to głębsze treści i zadaje pytanie : co nas tam w kosmosie czeka? Odpowiedzi są różne jak różne są charaktery bohaterów.