Mariusz Parlicki - ur. 31 stycznia 1974 roku w Radomiu - polski poeta, prozaik, satyryk, autor tekstów piosenek, krytyk literacki, eseista. Pisanie wierszy rozpoczął w wieku dwunastu lat w 1986 r. Zadebiutował w dwutygodniku „Gazeta Radomska” w 1990 roku. W latach 1990-1993 intensywnie uczestniczył w działalności radomskiego środowiska literackiego jako członek Stowarzyszenia Grupy Literackiej "Łuczywo" działającego przy Klubie Środowisk Twórczych "Łaźnia" i Stowarzyszenia Artystycznego "Deszcz Wrogich Automatów" działającego w Muzeum Sztuki Współczesnej w Radomiu w Domu Esterki i Gąski W latach 1991-1993 był redaktorem naczelnym Radomskiego Kwartalnika Społeczno-Kulturalnego „Na Luzie”. Z kolei w latach 1992-1993 był stałym współpracownikiem „Dziennika Radomskiego”. W roku 1993 wyjechał na studia do Krakowa. W latach 1994-2005 był członkiem Związku Literatów Polskich Oddział w Krakowie. W drugiej połowie lat dziewięćdziesiątych ubiegłego wieku był opiekunem Koła Młodych Literatów przy Krakowskim Oddziale Związku Literatów Polskich i jako Członek Zarządu KO ZLP sprawował opiekę nad Kołem Młodych Literatów w Tarnowie. W 1996 roku otrzymał Stypendium Twórcze Miasta Krakowa w dziedzinie literatury. Jest absolwentem kierunku filologia polska – teatrologia, który ukończył na Wydziale Filologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego w 1999 toku.
W 2005 roku uzyskał stopień naukowy doktora nauk humanistycznych w zakresie nauk o zarządzaniu, broniąc na Wydziale Zarządzania i Komunikacji Społecznej Uniwersytetu Jagiellońskiego rozprawę na temat działalności warsztatów terapii zajęciowej w Małopolsce.
Utwory poetyckie publikował m.in. w "Krzywym Kole Literatury”, "Magdalence Literackiej”, "Prowincjach Literackich”, "Społeczeństwie Otwartym”, "Nowym Wieku”, "Poezji Dzisiaj”, "Newsweek Polska”, "Dedalu”, "Parnasiku”, "Zeszytach Poetyckich”, "Zdaniu”, "Miesięczniku Prowincjonalnym”, "e-Tygodniku Literacko-Artystycznym Pisarze.pl", "Pegazie Lubuskim", "Gazecie Wyborczej", "Dzienniku Polskim”. Jest autorem dziesięciu tomików poetyckich:
"Kasyno życia", Radom: Stowarzyszenie Grupa Literacka Łuczywo, 1993,
"Hamlet współczesny", Kraków: Związek Literatów Polskich Oddział w Krakowie, 1996,
"Kij w mrowisko", Kraków: Związek Literatów Polskich Oddział w Krakowie, 1997,
"Podszepty chwili : haiku", Kraków: Związek Literatów Polskich Oddział w Krakowie, 1997,
"Rozkosze giętkiego języka : limeryki, lepieje, altruitki i odwódki", Kraków: Miniatura, 2015,
"Osądy ostateczne i niecierpiące zwłoki : satyry, bajki, moskaliki, fraszki i epitafia, Kraków: Miniatura, 2016,
"Wesołe epitafia i inne śmiertelnie niepoważne wiersze", Kraków: Ridero IT Publishing, 2017,
"Absztyfikant Gryzeldy z Brunszwiku : limeryki", Kraków: Ridero IT Publishing, 2017,
"Muza beztroska : satyry, humoreski, fraszki, onamudaje", Kraków: Ridero IT Publishing, 2018,
"Kizi-mizi w Pizie : 365 limeryków", Kraków: Ridero IT Publishing, 2018.
Jego twórczość prezentowana była w szeregu almanachów i antologii.
Uczestnik, laureat, juror ogólnopolskich konkursów poetyckich.
W 2004 roku Mariusz Parlicki nawiązał współpracę z Radiem Kraków Małopolska, dla którego przygotowywał wiersze satyryczne w ramach cyklu „Satyra tygodnia Mariusza Parlickiego”.
Jego wiersze tłumaczone były na język: angielski, niemiecki, rosyjski i ukraiński.
W 2007 r. wraz z Bronisławem Majem, Grzegorzem Turnauem i Michałem Rusinkiem był jurorem konkursu na limeryk o Krakowie z okazji 750 rocznicy lokacji Miasta Krakowa, współautorem wyboru limeryków do książki „Smocze jajo", jednym z autorów limeryków zamieszczonych w pozakonkursowej części tej publikacji „Jajo z górnej półki" obok tak wybitnych osobistości "krakowskiego świata", jak: Wisława Szymborska, Jacek Baluch, Henryk Markiewicz, Leszek Mazan, Leszek Wójtowicz, Marcin Daniec, czy Michał Zabłocki.
Mariusz Parlicki jest autorem i współautorem blisko dwustu tekstów piosenek i wierszy do rewii z udziałem znanych polityków i dziennikarzy „Reality Shopka Szoł” w Teatrze Groteska w Krakowie (2003-2015).
Od 2015 roku pomysłodawca i realizator projektów wydawniczych upowszechniających szeroko pojętą twórczość poetycką o humorystycznym, satyrycznym charakterze, które przybliżyły czytelnikom wybrane utwory i sylwetki kilkudziesięciu współczesnych autorów poezji niepoważnej. W ramach tych działań w wyborze i pod redakcją Mariusza Parlickiego ukazały się antologie:
"Seks w pewnym mieście. Antologia limeryków kosmatych",
"Od ucha do ucha. antologia współczesnej satyry i humoreski",
"Jowialna twórczość funeralna. Antologia wesołych epitafiów i nagrobków",
"Cuda-wianki Świtezianki. Antologia onamudajów".
W 2015 roku przypadł jubileusz 25-lecia pracy twórczej Mariusza Parlickiego. Z tej okazji Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego Małgorzata Omilanowska uhonorowała go odznaczeniem „Zasłużony dla Kultury Polskiej”.
11 czerwca 2016 roku Mariusz Parlicki został odznaczony przez Marszałka Województwa Małopolskiego i Przewodniczącą Sejmiku Małopolskiego Srebrną Odznaką Honorową Województwa Małopolskiego - Krzyżem Małopolski. Odznaczenie przyznane zostało rok wcześniej 12 maja 2015 roku na mocy Uchwały nr 575/15 Zarządu Województwa Małopolskiego.https://parlicki.pl/
Powiedzieć, że taka forma mnie nie zachwyca to mało, po prostu uważam, że nikomu do niczego są niepotrzebne tego typu limeryki, polegają głównie na tym, że autor włożył w nie bardzo trudne słowa i bardzo trudne do wymówienia zbitki tychże.
Cztery gwiazdki, bo niektóre z nich naprawdę są śmieszne, np.:
"Grotołaz, który żył w Poroninie,
spuszczał się często, zawsze na linie.
Gdy na prośbę dziewczyny,
raz się spuścił bez liny,
jego ciało przesłano rodzinie."
To jest po prostu bardzo złe i całość absolutnie zasługuje na 1 gwiazdkę, ale daję 2 gwiazdki, za rozdział "Onamudaje". Straszne są to pierdolety, bez dwóch zdań, ale przypominają coś, co śmieszyło mnie w podstawówce, żarciki w stylu "Bajka o Dziewannie". (Dzie wanna? Będę rzygoł!). Tutaj jest tego sporo, poziom taki właśnie z podstawówki, czyli żaden, ale zdecydowanie na "2/10 nie polecam", a nie na "1/10 nie polecam".
Seksistowskie, często żałosne, no cóż mogę napisać, badziew.
Wyzwanie czytelnicze LC kwiecień 2021: Przeczytam książkę z okładką w moim ulubionym kolorze: czarny (10).
ArtykułyPodróże, sekrety i refleksje – książki idealne na relaks, czyli majówka z literaturą
10
ArtykułyPisarze patronami nazw ulic. Polscy pisarze i poeci na początek
40
ArtykułyOgromny dom pełen książek wystawiony na sprzedaż w Anglii. Trzeba za niego zapłacić fortunę
13
ArtykułyPaul Auster nie żyje. Pisarz miał 77 lat
Polecamy
Patronat LC
Patronat LC
2020
2020
2019
2018Absztyfikant Gryzeldy z Brunszwiku Mariusz Parlicki
Powiedzieć, że taka forma mnie nie zachwyca to mało, po prostu uważam, że nikomu do niczego są niepotrzebne tego typu limeryki, polegają głównie na tym, że autor włożył w nie bardzo trudne słowa i bardzo trudne do wymówienia zbitki tychże. Cztery gwiazdki, bo niektóre z nich naprawdę są śmieszne, np.: "Grotołaz, który żył w Poroninie, spuszczał się często, zawsze na linie. Gdy na prośbę dziewczyny, raz się spuścił bez liny, jego ciało przesłano rodzinie."Muza beztroska Mariusz Parlicki
To jest po prostu bardzo złe i całość absolutnie zasługuje na 1 gwiazdkę, ale daję 2 gwiazdki, za rozdział "Onamudaje". Straszne są to pierdolety, bez dwóch zdań, ale przypominają coś, co śmieszyło mnie w podstawówce, żarciki w stylu "Bajka o Dziewannie". (Dzie wanna? Będę rzygoł!). Tutaj jest tego sporo, poziom taki właśnie z podstawówki, czyli żaden, ale zdecydowanie na "2/10 nie polecam", a nie na "1/10 nie polecam". Seksistowskie, często żałosne, no cóż mogę napisać, badziew. Wyzwanie czytelnicze LC kwiecień 2021: Przeczytam książkę z okładką w moim ulubionym kolorze: czarny (10).
