Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Emily sama nazywa siebie grubą i nie ma z tym żadnego problemu. Zdaje sobie sprawę, że to w żaden sposób nie świadczy o tym, jaką jest osobą i lubi samą siebie. Gdy jednak jej najlepsza przyjaciółka przechodzi nagłą metamorfozę i osamotnia główną bohaterkę, gdy ta akurat przechodzi ciężki okres i przestaje rozumieć własne emocje, Emily zostaje zmuszona do odnalezienia drogi, którą chce podążać i zdefiniowania siebie na nowo. W powieść można wciągnąć się niezwykle szybko i łatwo, a Emily lubi się już od pierwszych kart książki. Ja sama z utęsknieniem czekałam na powrót do lektury za każdym razem, gdy zmuszona byłam ją przerwać i byłam pewna, że będę zachwycona całokształtem, jednak końcowa część powieści mnie zniechęciła i pozostawiła z niesmakiem. Zacznijmy jednak od zalet. "No Big Deal" to typowa, lekka młodzieżówka kryjąca za sobą przesłanie, ale jednak nastawiona na cele rozrywkowe. Jest pełna zabawnych przemyśleń i perypetii Emily, które wydadzą się znajome każdemu z nas i pozwolą się utożsamić. Główna bohaterka przeżywa swoje pierwsze (nieco obsesyjne) uczucie, toczy wojnę o zdrowe odżywianie ze swoją matką, wielbicielką wszelkich diet i aktywności sportowych, buduje wspaniałe i silne przyjaźnie, ale też walczy z kompleksami wywołanymi przez komentarze otoczenia. Mimo swej śmiałości, Emily jest w głębi duszy osobą wrażliwą i starannie unika tematów związanych z własnymi emocjami, które woli zastępować doradzaniem innym. Wydaje się być osobą pewną siebie i beztroską, ale w rzeczywistości jest pełna refleksji na temat każdego swego czynu i stosunkowo łatwo ją urazić. Ta postać była dla mnie zdecydowanie na plus, gdyż mogłam się z nią po części utożsamić i przeżywać każdy rozdział razem z nią. Z drugiej strony dostrzegam niekonsekwencje w budowaniu bohaterki. Czasem już sama zdaje się nie wiedzieć, czy popiera "body positive", czy właśnie nie jest w stanie zaakceptować swojego ciała i czuje się gorsza od wszystkich dookoła. Jest też irytująca ze względu na swoją desperację by zawrócić w głowie Joemu i jej niepotrzebny pośpiech w pchaniu spraw naprzód, co również wygląda na brak szacunku do samej siebie. Jest to przyjemna lektura, z której można wyciągnąć naukę, że nigdy nie należy chodzić na kompromisy, gdy chodzi o relację z drugim człowiekiem i własne samopoczucie oraz powinno się szczerze mówić, co leży na sercu, gdyż nikt się sam tego nie domyśli. Nie jest to książka, którą koniecznie trzeba przeczytać, ale ja sama nie żałuję.