Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Mam mieszane uczucia - z jednej strony genialnie odmalowany obraz śnieżnego piekła jakim dla wielu była kampania rosyjska, zwłaszcza pod Stalingradem ale z drugiej mnóstwo przeinaczeń, drobnych manipulacji i nieuzasadnionych ocen. Rwana i niespójna narracja ciężka dla czytania (przynajmniej dla mnie). Z jednej strony wybitnie ciekawe porównanie poziomu Niemców i Włochów gdzie włosi w zasadzie pod koniec grudnia 42 nie mieli nic - ten kto nie porzucił karabinu miał tylko bagnet i sześc naboi a inni nawet tego, liczna dezercja włoskich szeregowych, nie wykonywanie rozkazów, brak jakiegokolwiek działania ze strony dowództwa włoskiego i tylko ciągłe oglądanie się i czekanie na Niemców aż oni zorganizują obronę, oni się przebiją, oni wydadzą rozkazy, oni zaprowadzą porządek, oni dadzą wreszcie zapasy. Z drugiej tragiczny obraz włoskiego ataku na bagnety pod Arbuzowem i tragedia bycia pod ciągłym ostrzałem artyleryjskim. Dla zainteresowanych bitwą Stalingradzką, dla chcących poszerzyć swój horyzont o wspomnienia i spojrzenie innych uczestników konfliktu niż tylko Rosjan, Polaków, Niemców i Amerykanów ale raczej nie dla przygodnego czytelnika.