Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jest wiele komiksów o pierwszym spotkaniu Batmana z Supermanem. Okazuje się jednak, że swego czasu wiele emocji wzbudziło pierwsze spotkanie Supermanem z Kapitanem Marvelem z 1974 r. Jednakże dopiero na przełomie 2005 i 2006 postanowiono uwspółcześnić wspólne spotkanie obu herosów. Doktor Sivana, odwieczny wróg Kapitana Marvela postanawia nawiązać współpracę z Lexem Luthorem, aby pokonać swojego wroga. Niedługo później dochodzi do serii kradzieży mistycznych przedmiotów w Metropolis i Fawcett City. Sprawą postanawiają zainteresować się zarówno Superman, jak i Kapitan Marvel. Mam mieszane uczucia co do tego jak przedstawiono współpracę bohaterów. Docenia, że udało się tu uniknąć typowego zawiązania akcji czyli bójki w wyniku nieporozumienia, a potem połączenia sił przeciwko wspólnemu problemowi. Jednakże niewiele jest ofiarowane w zamian. Współpraca przechodzi aż zbyt sprawnie i rzadko dochodzi do jakiejś rozwijającej wymiany zdań między bohaterami. Interesująco robi się dopiero pod koniec historii. Tam Superman może nareszcie szczerze wypowiedzieć się na temat pewnych zdarzeń, a także podjąć bardzo odważną decyzję. Niestety akurat w tym momencie miniseria kończy się zamiast pociągnąć fabułę w interesującą stronę. Również Kapitan Marvel okazuje tu trochę inne oblicze niż zazwyczaj. Czarne charaktery też wypadają tu średnio. Początkowo współpraca nieprzepadających za sobą Sivany i Luthora zapowiada się wyśmienicie – obaj pomimo pewnych podobieństw mają różne charaktery i można to było to rozwinąć. Zamiast tego jednak fabuła skupia się na dwójce superłotrów powstałych w wyniku intrygi Luthora i Sivany. Ci superzłończycy też zapowiadali się interesująco, ale szybko okazują się bardzo banalni i niespecjalnie wymagający. Rysunki Joshuy Middletona zupełnie do mnie nie trafiły. Są niedokładne i brakuje im dynamiki. Postacie mają dosyć ograniczoną ekspresję, a grube kontury sprawiają, że wszystko wygląda nienaturalnie. Dodatkiem jest tu „Superman” v1 #276 opowiadający o pierwszym spotkaniu Supermana z… Kapitanem Gromem. Czytając ten komiks byłem zdziwiony jak usiłowano tutaj oderwać się od korzeni Kapitana Marvela zmieniając mu pseudonim, genezę, a nawet przeciwników. Odnosiłem wrażenie, że wówczas twórcy bali się napisać historię o samym bohaterze z Fawcett City, więc szybko wprowadzili zamiennik. Sama historia przywodzi na myśl te z czasów Srebrnej Ery ze względu na pewną sztampowość i naiwności. Udało się jednak uniknąć niezamierzonej śmieszności. Niestety ten tom okazał się co najwyżej średni. Był tutaj spory potencjał, ale zupełnie nie udało się go wykorzystać. Szkoda.