Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Konie bywają snobizmem lub są kochane bezinteresowną miłością. Dostrzegalny jest powrót koni: stajnie i stadniny są niemal co krok. Do codziennego transportu służą nam konie mechaniczne, jednak w szczególnych sytuacjach chętnie przesiadamy się do bryczki. Koń na mijanej łące mało kogo pozostawia obojętnym – oglądamy, fotografujemy. Koń nas interesuje. Zebranie językowych perełek związanych z końmi, czasem prostych a czasem będących piramidami wieloznaczności wydał mi się genialnym pomysłem - chciałam jak najszybciej dobrać się do tego "miodu". Mimo zastrzeżenia Autorki, że jej "intencją nie było stworzenie pracy naukowej ani profesjonalnego opracowania językowego" wydaje się, że książka ta może stanowić źródło inspiracji do refleksji nad tym jak sobie tłumaczymy rzeczywistość. Snuje historie o tym jak urządzaliśmy świat, a koń, stały towarzysz naszych doświadczeń, stanowił inspirację i wsparcie. Zainteresuje ciekawych świata, a i specjaliści, np. historycy transportu, stroju lub militariów też mają szansę znaleźć szczegół godny pogłębionej analizy. Smaczki znajdzie w niej etnograf, polonista, socjolog - długo by wymieniać. Fakt, że wiele „konizmów” powstających na przestrzeni wieków służy kolejnym pokoleniom do komunikowania istotnych prawd i wzbogacania języka („konia z rzędem” temu, kto nigdy „nie stawał w szranki”) świadczy o ich ponadczasowych walorach. Autorka ich zbioru wnosi cenny wkład w usystematyzowanie istotnego fragmentu dziedzictwa kulturowego. Warto je przestudiować dla przyjemności i wzbogacenia wiedzy. Na koniec chcę podkreślić także walory estetyczne książki: piękne naturalne brązy i pastele oprawy graficznej czynią z niej finezyjny, elegancki przedmiot stanowiący doskonałą oprawę dla wyżej zrecenzowanej zawartości. Co koń wyskoczy, czyli szybko, bez zwłoki należy tę bogatą w mądrości książkę mieć w zasięgu zmysłów.