Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Zakładając, że to autobiograficzny tekst: dostajemy neurotyczne samobiczowanie przemieszane z opisem toksycznej relacji, podane w bardzo dosłowny sposób. Doceniam szczerość i cieszę się, jeśli pisanie tego komiksu pomogło przepracować problemy, ale dla mnie to jest antypatyczne i nudne. Jeśli nie jest to autobiograficzny tekst, mamy tu autokreacyjny bigos obliczony nie wiadomo na jaki efekt. Z czym zostaję ja? Z dziełkiem pokroju fałszywych wspomnień celebryty, który fantazjuje jak poznał Krychę i próbuje szokować nieobyczajnym zachowaniem. Dwie rozkładówki monologu na spacerze z laską to chyba najgorsze strony jakie przeczytałem w komiksie (100% nudy). Są tu też co prawda nawet całkiem fajne fragmenty (najlepsza jest okładka),ale jednak całość meh. PS. Zadziwiają mnie zachwyty niektórych komentujących o "metapoziomie" tego komiksu. Moim zdaniem kompletnie go tu nie ma. Albo inaczej – jak się uprzecie, to metapoziom znajdziecie w każdym tekście. Nawet w instrukcji obsługi długopisu.