Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Im więcej czytam książek tego gatunku tym bardziej się do nich zniechęcam... Dawno się tak nie denerwowałam czytając. Początek książki był irytujący, ale nie wiem czy to wina autora czy raczej tłumacza, któremu na początku powieści ewidentnie nie chciało się pracować. Nie będę przytaczać przykładów, bo to w tym momencie bez sensu ale pojawiały się różne kwiatki. Zastanawiam się czy autor nie zna żadnej nastolatki, że wykreowana główna postać momentami jest tak naiwna i zwyczajnie głupia? Przykład: Nie powiedziała ojcu o zleceniu fotograficznym, które dostała od światowego zespołu, mimo iż wydawać by się mogło, że mają dobre relacje, a ojciec ją wspiera. Czemu? Sama chciałabym wiedzieć. Po jakimś czasie okazuje się, że ojciec ukrywa przed córką fakty o sobie. Mimo, że nie miał mrocznej przeszłości. Czemu? Kto to wie. Pod koniec dzieją się bardziej logiczne rzeczy, otwarte zakończenie jest dość ciekawe. Tylko dlatego daję 4 gwiazdki, a nie 3. Ogólnie cały czas czułam się jakbym czytała jakieś fan-fiction o One Direction albo innym tego typu zespole - niezbyt pomysłowe, ale napisane poprawnie stylistycznie (co akurat jest rzadkie w fan-fikach...). Nie wiem czy polecam, chyba jestem już za stara na takie powiastki.