Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Drugi tom Isoli bezpośrednio kontynuuje wątek podróży do tytułowej mitycznej krainy, gdzie królowa Olwyn będzie mogła odzyskać ludzką postać. Razem z Rook, jej kapitan gwardii, starają się bezpiecznie dotrzeć do celu, jednak ich podróż nie przebiega bez komplikacji. Kobieta podróżująca z tygrysem wzbudza wiele emocji, a dodatkowy brak zapasów zmusza do ryzykownych decyzji. Ten tom podobał mi się zdecydowanie bardziej niż pierwszy. Wtedy po skończonej lekturze narzekałem trochę na początkowo chaotyczne wprowadzenie do świata. Po wstępie za sprawą całego pierwszego tomu, nowe wątki w drugim są rozbudowywane w taki sposób, że śledzenie historii było dla mnie znacznie łatwiejsze. Podobał mi się początkowo niejednoznaczny wątek czarownicy, który zmusza do zastanowienia się nad tym, co jest prawdą, a co złudzeniem. Niektóre strony nie zawierają dialogów i ograniczają się do odgłosów, więc interpretacja wydarzeń często leży po stronie czytelnika. Jedynym niewielkim minusem, o którym muszę wspomnieć jest powolny rozwój głównego wątku. Wraz z rozwojem akcji się nieco więcej o samych bohaterkach, ale fabuła drugiego tomu skupia się na dwóch wydarzeniach pobocznych, wręcz epizodycznych przygodach, które spotykają kobiety w podróży. Rozbudowuje to świat i dodaje charakteru całej przygodzie, ale nie popycha historii naprzód. Warstwa graficzną wciąż robi ogromne wrażenie. Z całą pewnością mogę napisać, że Isola to jeden z ładniejszych komiksów jakie kiedykolwiek czytałem. Znajdują się tu piękne kadry, często dwustronicowe, a klimatyczna kolorystyka, która pomaga wczuć się w charakter historii to wręcz wisienka na torcie. Jestem bardzo ciekawy jak będzie rozwijała się ta historia. Polubiłem obie bohaterki i podoba mi się ten nieoczywisty świat. Czekam na kolejny tom!