Piotr Trębacz

„Zacznijmy od końca” to trochę ponad stustronicowa opowieść o młodym, samotnym mężczyźnie po tragicznych przejściach, które pociągają za sobą podobnie nieszczęśliwe konsekwencje. Nie jest jednak łatwo wyłuskać konkretne wydarzenia spośród gęstej atmosfery towarzyszącej Czytelnikowi przez większość książki. Pierwszoosobowa narracja nabudowuje się wokół wewnętrznych przeżyć bohatera, chciałoby się powiedzieć metaforycznie: przeżyć zapisanych maczkiem. Nie są to tylko emocje, nie są to też jedynie spostrzeżenia czerpane ze świata zewnętrznego – byłoby to za proste, jeśli chce się dosadnie przedstawić perspektywę człowieka w narkotycznym stanie wyostrzonych zmysłów. Odkąd bowiem okazuje się, że w małej buteleczce brak różowych tabletek, wszystko staje na głowie, a bohater, kryjąc się przed złowrogimi cieniami wyimaginowanych demonów, musi odbyć małą odyseję w celu zdobycia tego podejrzanego lekarstwa. Pełna recenzja książki na stronie: http://moznaprzeczytac.pl/zacznijmy-od-konca-piotr-trebacz/