Philippe Xavier

Drugi tom mini-serii Krucjata zabiera nas w świat intryg, zdrad oraz grzechów przeszłości. Za tym wszystkim kryje się twarz Qua'Dj, Diabła przybierającego ludzkie oblicze wysuszonego starca, snującego się niczym cień na pustyni. To oblicze prześladuje Chrześcijan, jednak czyha również na Muzułmanów, szerząc chaos i zniszczenie na ziemi, po której stąpał kiedyś X3. W sprytny sposób, zawierając pakty i nęcąc pokrętnymi słowami popycha ludzi do zbrodni oraz działania w imieniu zła, nie pozwalając aby w krainie tak ważnej dla wyznawców Krzyża i Półksiężyca zapanował pokój. Oto bowiem prawdziwa ręka sterująca Krucjatą, w której cieniu skrywa się grzech. Grzech tych, którzy chcieli władzy, ale także zakazanej miłości. Miłości zrodzonej ze zdrady, która zrodziła nienasycone monstrum. Akcja komiksu zaczyna się od wędrówki Waltera z Flandrii, któremu towarzyszy przyjaciel Syrii, Nakash. Rycerze przemierzają pustynię w poszukiwaniu ludu Żydów, wypędzonego stulecia wcześniej z swej ojczyzny po tym jak dopuścili się aktu zdrady na Świętym X3. Podczas przystanku przy zatrutej studni spotykają starca, który pojawił się znikąd i proponuje im układ - czysta woda w zamian za lustro Syrii z Acros. Pozwala ono bowiem ujrzeć prawdziwe oblicze Qua'Dj, które jest odbiciem skorumpowanej ludzkiej duszy. Walter przystaje, mimo wielu obiekcji na pakt, jednak nie zdaje sobie sprawy, że lustro przepada w wyniku knowań jego żony Eleonory oraz jej kochanka, zaś nad Syrią i Chrześcijanami zbierają cię mroczne chmury. W tym albumie poznajemy wiele postaci, bardzo ważnych dla całej serii, którzy odegrają w niej mniejsze lub większe role, prowadząc czytelnika do przerażającego finału. Pierwszą z nich jest Pan Maszyn - człowiek, czy też raczej to co z niego pozostało, zakuty w stal, dowodzący legionami najemników i mający pod sobą przerażające machiny wojenne, które plują ogniem. Przybywa on na wezwanie Eleonory i w zamian za złoto oferuje swą pomoc w walce z Saracenami. Cena tego kruchego sojuszu jest jednak znacznie wyższa niż mogłoby się zdawać. Tu nie ma miejsca na litość, gdyż Pan Maszyn jest tak samo bezduszny jak stal która pęta jego ciało. Kolejną ważną postacią jest Osarias, przywódca wypędzonych Żydów, narodu bez ziemi i przyszłości. Zawiera on pakt z Walterem, który ma pomóc mu pokonać monstrum zwane Aa. W ten sposób mogą bowiem przekonać jednego z dżinów pustyni aby zdjął klątwę z narodu żydowskiego i pozwolił im odzyskać imię oraz prawo do zbawienia. Sam Aa jest istotą tajemniczą oraz skrywająca, jak się później okazuje, wielki sekret. Ten nie zostaje w pełni zdradzony w tym albumie, a czytelnik zachodzi w głowę co może go łączyć z krzyżowcami oraz wygnanym ludem. Jedno jest pewne - Aa to wiecznie głodne monstrum, nie umiejące zaspokoić swego głodu, nie ważne ile krwi przeleje. Ostatnią postacią, z nowo przedstawionych, jest Sarek Pasza, kolejny przywódca najemników, tym razem jednak będący po stronie muzułmanów. Współpracuje jednak z każdym, nawet Chrześcijanami, szczególnie jeśli może na tym zarobić i w bonusie dostanie nową kobietę do swego haremu. Tak jak Pan Maszyn, Sarek Pasza jest ohydnym człowiekiem, tyle że trawionym przez chorobę, nie zaś stal. Nie jest też lustrzanym odpowiednikiem swego przeciwnika, choć łączy ich wiele cech. Potrafi jednak dogadywać się na dwa fronty i wybierać w stosownej chwili opcję, która najbardziej pasuje jego interesom. Jest też słowny, gdyż mimo swej nienawiści do fizycznego piękna i chęć jego całkowitej destrukcji, posiada resztki honoru. Te trzy postacie są zarówno aktorami jak i sceną dla tych którzy wystąpili w poprzednim akcie. Każdy z nich też jest innym elementem odbicia Qua'Dj. Przekupstwa, zdrady czy zawierania niepewnych paktów. Diabeł nie śpi i stara się uwolnić z okowów cielesności aby w końcu zagarnąć dla siebie największą nagrodę - Grób Najświętszego X3. Wykorzystuje do tego najróżniejsze narzędzia. Jedne dosłownie jak Sar Mitra inne na zasadzie kruchego sojuszu co ma miejsce w przypadku Waltera. Jednak w tym chaosie i nienawiści są też ludzie dobrzy, gotowi w imię pokoju poświęcić wiele, aby tylko zaprzestać rozlewu krwi. Jednak czy to wystarczy aby powstrzymać szaleńczą krucjatę? Czy palące piaski pustyni wypiły już dość krwi i nasyciły oczy Diabła? Tego dowiemy się w następnym akcie tej przepełnionej magia, ale i prawdą, sztuki.