Najnowsze artykuły
- ArtykułyHobbit Bilbo, kot Garfield i inni leniwi bohaterowie – czyli czas na relaksMarcin Waincetel16
- ArtykułyCzytasz książki? To na pewno…, czyli najgorsze stereotypy o czytelnikach i czytaniuEwa Cieślik267
- ArtykułyPodróże, sekrety i refleksje – książki idealne na relaks, czyli majówka z literaturąMarcin Waincetel11
- ArtykułyPisarze patronami nazw ulic. Polscy pisarze i poeci na początekRemigiusz Koziński42
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Małgorzata Golicka-Jabłońska
Źródło: http://www.spplodz.eu/?page_id=1734 (Julita Cłapa)
3
6,0/10
Pisze książki: reportaż, czasopisma
Urodzona: 13.12.1944
Ur. 13 grudnia 1944 r. w Żyrardowie. Reporterka, etnograf. Absolwentka Wydziału Filozoficzno-Historycznego Uniwersytetu Łódzkiego. Po studiach pracowała w prasie codziennej i tygodniowej. W stanie wojennym bezprawnie zwolniona z pracy przez Komisję Weryfikacyjną, aktywnie współpracowała w Duszpasterstwie Środowisk Twórczych przy kościele O. Jezuitów w Łodzi i w podziemnych strukturach Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich. Uprawia reportaż.
Opublikowała następujące książki: Wyspa sercu podobna – wspólnie z Michałem Jabłońskim (1985); Misjonarskie szlaki (1987); Na australijskiej ziemi (1987); Pątniczym szlakiem przez Egipt (1990); Pokój dla Jerozolimy (1994); Ojciec Stefan SJ (2006); Miałem ciekawe życie. Opowieści o prof. Michale Jabłońskim (redakcja, 2009 – I wyd., 2010 – II wyd.),Tak trzeba – saga o powstawaniu polskiej inteligencji, o rodach Skwarczyńskich i Olszewskich (2013),Zapomniany misjonarz (2016). Przetłumaczyła: Siostra Emanuela Paula Dreyfusa – wspólnie z Michałem Jabłońskim (1991) oraz W domu na całym świecie. Listy Thomasa Mertona do Rosemary R. Ruether (1997). Przygotowała sceniczną adaptację książki P. Dreyfusa wystawianej na Chrześcijańskiej Scenie Wędrującej jako Siostra źle kochanych (1992). Należała do Pracowni Reportażu w Łodzi, w której pracowała nad redakcją książki: Kto tu wpuścił dziennikarzy trzykrotnie wydanej w latach: 1985, 1990, 2005. W latach 1995-2000 wchodziła w skład zespołu tłumaczy i autorów haseł polskiego wydania Encyklopedii Brytyjskiej (t. I – 1997). Jako jedyna polska reporterka otrzymała stypendium Ekumenicznego Instytutu Tantur w Jerozolimie (1992); dwukrotna stypendystka Międzynarodowego Centrum Dialogu w Aarhus w Danii (1993, 1994),stypendystka Institute for Future Educatiion of Jurnalists FOJO Kalmar University w Szwecji (1996). Współpracowała z tygodnikami: „Odgłosy” (1979-1981); „Gość Niedzielny” (1984-1994),miesięcznikami: „Kalejdoskop” (1987-92),„Ten Ton” (1992),„Misjonarz” (1986-2006),Katolicką Rozgłośnią „Radia Emaus” (1996-98). Członek zespołu redakcyjnego „Tygla Kultury” (od 1996) i kwartalnika „Kronika Miasta Łodzi” (od 2003). W latach (1996-2002) prowadziła zajęcia z teorii i praktyki reportażu w Wyższej Szkole Projektowania i Reklamy. Członkini Polskiego Towarzystwa Ludoznawczego (od 1966 r.),Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich (od 1969),Stowarzyszenia Pisarzy Polskich (od 1989 r.) sekretarz Z/O w łodzi (1993-99),członek Komisji Rewizyjnej (2002-2005),sekretarz (2005-2008 i od 2014) . Uhonorowana: Medalem Komisji Edukacji Narodowej (1973),Srebnym Krzyżem Zasługi (1978),Odznaką Zasłużonego Działacza Kultury (2001),Medalem Solidarności Ziemi Łódzkiej „za „Walkę o niepodległość i prawa człowieka” (2001),odznaką honorową „Za zasługi dla kultury polskiej (2006),Brązowym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2006),nagrodą prezydenta m. Łodzi za wkład w rozwój kultury miasta i książkę Ojciec Stefan SJ (2006). Stypendystka Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego (2012).
Opublikowała następujące książki: Wyspa sercu podobna – wspólnie z Michałem Jabłońskim (1985); Misjonarskie szlaki (1987); Na australijskiej ziemi (1987); Pątniczym szlakiem przez Egipt (1990); Pokój dla Jerozolimy (1994); Ojciec Stefan SJ (2006); Miałem ciekawe życie. Opowieści o prof. Michale Jabłońskim (redakcja, 2009 – I wyd., 2010 – II wyd.),Tak trzeba – saga o powstawaniu polskiej inteligencji, o rodach Skwarczyńskich i Olszewskich (2013),Zapomniany misjonarz (2016). Przetłumaczyła: Siostra Emanuela Paula Dreyfusa – wspólnie z Michałem Jabłońskim (1991) oraz W domu na całym świecie. Listy Thomasa Mertona do Rosemary R. Ruether (1997). Przygotowała sceniczną adaptację książki P. Dreyfusa wystawianej na Chrześcijańskiej Scenie Wędrującej jako Siostra źle kochanych (1992). Należała do Pracowni Reportażu w Łodzi, w której pracowała nad redakcją książki: Kto tu wpuścił dziennikarzy trzykrotnie wydanej w latach: 1985, 1990, 2005. W latach 1995-2000 wchodziła w skład zespołu tłumaczy i autorów haseł polskiego wydania Encyklopedii Brytyjskiej (t. I – 1997). Jako jedyna polska reporterka otrzymała stypendium Ekumenicznego Instytutu Tantur w Jerozolimie (1992); dwukrotna stypendystka Międzynarodowego Centrum Dialogu w Aarhus w Danii (1993, 1994),stypendystka Institute for Future Educatiion of Jurnalists FOJO Kalmar University w Szwecji (1996). Współpracowała z tygodnikami: „Odgłosy” (1979-1981); „Gość Niedzielny” (1984-1994),miesięcznikami: „Kalejdoskop” (1987-92),„Ten Ton” (1992),„Misjonarz” (1986-2006),Katolicką Rozgłośnią „Radia Emaus” (1996-98). Członek zespołu redakcyjnego „Tygla Kultury” (od 1996) i kwartalnika „Kronika Miasta Łodzi” (od 2003). W latach (1996-2002) prowadziła zajęcia z teorii i praktyki reportażu w Wyższej Szkole Projektowania i Reklamy. Członkini Polskiego Towarzystwa Ludoznawczego (od 1966 r.),Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich (od 1969),Stowarzyszenia Pisarzy Polskich (od 1989 r.) sekretarz Z/O w łodzi (1993-99),członek Komisji Rewizyjnej (2002-2005),sekretarz (2005-2008 i od 2014) . Uhonorowana: Medalem Komisji Edukacji Narodowej (1973),Srebnym Krzyżem Zasługi (1978),Odznaką Zasłużonego Działacza Kultury (2001),Medalem Solidarności Ziemi Łódzkiej „za „Walkę o niepodległość i prawa człowieka” (2001),odznaką honorową „Za zasługi dla kultury polskiej (2006),Brązowym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2006),nagrodą prezydenta m. Łodzi za wkład w rozwój kultury miasta i książkę Ojciec Stefan SJ (2006). Stypendystka Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego (2012).
6,0/10średnia ocena książek autora
16 przeczytało książki autora
34 chce przeczytać książki autora
0fanów autora
Zostań fanem autoraKsiążki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Najnowsze opinie o książkach autora
Łódź. Śladami ludzi i zdarzeń. Reportaże z lat 1960-2010 Zdzisław Szczepaniak
6,0
Zbiór nierówny czy zróżnicowany?
Po lekturze mam dwie refleksje. Pierwsza: mało tu literackiego reportażu do którego jestem przyzwyczajony dzięki Czarnemu, Dowodom Na Istnienie czy Wydawnictwu Poznańskiemu. Druga: jeśli takie teksty ukazywały się dawniej w Dzienniku Łódzkim to obecna kondycja lokalnej prasy codziennej jest fatalna.
Dla mnie najjaśniejsze punkty zbioru to Tango z gruszką w zębach, Krajobraz z nędzą, Miasto czterech kultur i inne łódzkie mity, Chojny i reszta świata oraz Zabijali ją dwa razy.
Nie obiecywałem sobie dużo po lekturze tego zbioru, brałem się za nią bardziej w związku z niezdrową relacją do mojego miasta rodzinnego, ostatecznie jestem bardzo zadowolony.